moi rodzice 3 października obchodzili 25-lecie :) 

między moimi rodzicami bywało 'różnie', byli bardzo młodzi, gdy się urodziłam, mieli problemy i nie raz chciałam, żeby się rozstali, ale poradzili sobie i kochają się na zabój. ich związek jest dla mnie wzorem wytrwałości, cierpliwości i prawdziwej miłości. znają się już tyle lat, oboje mają swoje wady, bardzo trudne do zniesienia, a mimo to nawet już nie próbują siebie nawzajem zmieniać. rozmawiają ze sobą tak szczerze, że zazdroszczę im tej wolności bycia sobą w związku. rozrzucania swoich skarpetek, brudzenia wszystkich noży, narzekania na każdy pyłek kurzu...są świetni jak się sprzeczają a potem całują jak nastolatki :) niedługo mają 23 rocznicę ślubu i wiem, że jeszcze drugie tyle przed nimi :)

Nie czuję się szczęściarą z tego powodu. Wręcz przeciwnie - mam żal do matki, że nie potrafi/ła odejść, skazując nas tym samym na niefajne przeżycia. Mijają lata, a między nimi nic się nie zmienia... Jak pies z kotem.