Ciąża z 40tygodni.pl

Dobre pytanie

Słabe pytanie

Szczegóły

Nie wiem czy tylko ja mam takie obawy. Moja ciąża z synkiem była pasmem zakazów nakazów etc, ale znosiłam to dzielnie, w końcu robiło się to dla małej istotki. Poród to heh, średnia przyjemność, jeszcze dodatkowo zostałam pocięta - i to mnie najbardziej chyba zabolało - cc. Przez całą ciążę marzyło mi się rodzić sn, a jak przyszło co do czego to dostałam oksy i męczyłam się okrutnie co i tak skończyło się rachuciachu. Po porodzie ciężkie wspomnienia z karmieniem - dziecko zapłakane bo mu nie szło, rana po cc była dodatkowo powodem do płaczu - przeżyłam to jakoś razem z mężem. Teraz już wszystko się unormowało i dzidziuś już daje mniej popalić, ale ja kiedy patrzę na swój obwisły brzuch, ranę, i te okropne rozstępy to jest mi siebie żal. I pomimo udanego małżeństwa boję się czy mąż mnie taką będzie chciał jak to zobaczy ( nie widział jeszcze tej zebry ani rany). Mój gin powiedziała, że mogę planować ciążę minimum za dwa lata - i tu pojawia się od razu rozterka bo marzy mi się drugie dzieciątko, a z drugiej strony boję się tego wszystkiego.. co prawda wtedy już nie będę szukała rozwiązań po omacku tylko będę wiedzieć jak obejść się z noworodkiem i ze sobą - ale jak o tym myślę to towarzyszy temu jakaś trauma. Nie wiem jak o tym myśleć by sobie z tym poradzić...
Czy będąc mamą po raz pierwszy też się tak potem bałyście drugiego bobasa? Ja nie wiem jak będę się kochać z mężem żeby nie myśleć teraz o tym :/ pocieszcie mnie że takie myślenie przechodzi z czasem a z drugim dzieckiem na pewno dam radę. Potrzebuje chyba słów otuchy...