2011-10-15 19:52
|
Tylko się nie śmiejcie ze mnie:)
nie wiem co robić, czy iść do ginekologa, czy do lekarza rodzinnego a może do psychiatry odrazu?
przejdę do rzeczy.
Od jakiegoś miesiąca mam strasznie zmienne nastroje, potrafie płakać, śmiać się, nie wspominając o nerwach...ale od kilku dni nie panuje nad sobą, wkurza mnie dosłownie wszystko,wydzieram się i widzę, że robię przez to krzywdę mojemu dziecku, bo on przez to stał się bardziej płączliwy! nie chce tego, ale to samo przychodzi,denerwuje mnie nawet jak mały ubrudzi sobie bluzke z jedzenia, ze kreci się jak go ubieram, jak płacze...itd itd...można wymieniać i wymieniac.Moj M. dzwonil wczoraj to tak mu się oberwało jak nie wiem! nie rozumie mnie, mowi ze powinnam brac leki..kurde dziewczyny, ja nawet myślałam ostatnio żeby ze sobą skończyć! naprawde, nie wiem skąd takie myśli, wiem, mam wspaniałego syna i nie moge tak myśleć..:( wygońcie ze mnie te czarne myśli! co robić z tym? isc do lekarza? jakiego?
TAGI
Brak tagów, bądź pierwsza!
Odpowiedzi
zapomniałam dodać ze biore tabletki anty Azalie bo karmie piersia...możliwe że teraz wywołały skutki uboczne?
aaaa... to nie wiem, nie brałam ich nigdy, więc nie wiem jaką mają dawkę hormonów, ale podobno niską, więc nie wiem sama... w tej kwestii lepiej niech się wypowiedzą dziewczyny, które je brały :)
Drugim powodem dla którego możesz się tak czuć jest rutyna dnia codziennego. Pewnie większość dnia spędzasz z dzieckiem i codziennie dni wyglądają podobnie. Może pomyśl o powrocie do pracy, zapisaniu się na basen, wyjściu z przyjaciółką na ploty? Ja jak siedziałam parę miesięcy sama z dzieckiem to również stałam się nerwowa.
Bardzo możliwe, że to przez tabletki. Ja kiedyś brałam przez dwa lata tabletki nuvinette czy coś takiego i dostawałam wręcz ataków szału i histerii. To był horror i myślałam, że zwariuje. Aż dwa lata trwało zanim nie zorientowałam się że to może być wina tych przeklętych tabletek. Miesiąc po odstawieniu problem zniknął i nie wrócił do dziś.
Drugim powodem dla którego możesz się tak czuć jest rutyna dnia codziennego. Pewnie większość dnia spędzasz z dzieckiem i codziennie dni wyglądają podobnie. Może pomyśl o powrocie do pracy, zapisaniu się na basen, wyjściu z przyjaciółką na ploty? Ja jak siedziałam parę miesięcy sama z dzieckiem to również stałam się nerwowa.
claire, pewnie coś w tym jest. Rutyna też mnie przytłacza, ale nie jest tragicznie. Fakt, stresy mam, bo mieszkamy z rodzicami, wlasciwie to sama z malym mieszkam, bo maz pracuje w Niemczech i mieliśmy do niego jechać. Ale coś ciagle wypada i się wszystko obsuwa. Do tego te klotnie z matka..wiem ze kazdy ma jakies problemy, ale to chyba nie powod do mysli samobojczych? z kolezankami sie spotykam i to dosc czesto, a do pracy nie chce wracac, postanowilam ze pobede z małym chociaz do 1,5-2 lat, bo w sumie finansowo dajemy rade.
Drugim powodem dla którego możesz się tak czuć jest rutyna dnia codziennego. Pewnie większość dnia spędzasz z dzieckiem i codziennie dni wyglądają podobnie. Może pomyśl o powrocie do pracy, zapisaniu się na basen, wyjściu z przyjaciółką na ploty? Ja jak siedziałam parę miesięcy sama z dzieckiem to również stałam się nerwowa.
zapomniałam dodać ze biore tabletki anty Azalie bo karmie piersia...możliwe że teraz wywołały skutki uboczne?
ja też biorę te tabsy ale mi nic nie jest
