Napiszcie Drogie Mamy /obecne i przyszle/ ile lat maja Wasi partnerzy-ojcowie.Jak przebiegaly starania o dziecko i z jakim skutkiem?Ja mam 39 lat i duuzooooooooooo starszego meza i wielki cios za soba.Lekarz mowi ,ze skoro doszlo do zaplodnienia to i tak sukces i jesli chcemy miec jeszcze dziecko to mamy sie starac bo jest szansa.Maz jest uszczesliwiony a ja? Boje sie i nie chce juz przechodzic przez poronienie/mamy 2 wlasnych dzieci/ ale z drugiej strony chcialabym miec jeszcze dziecko-wszyscy chcemy ale jesli to juz wyrok? Raczej chyba nikogo nie znacie by matka miala pod 40-tke a ojciec 61? Wiem ,ze Was zatkalo:-( Polozna tylko tu sie nie zdziwila/UK/ ,ze maz ma juz tyle lat.Wkraju chyba tylko lincz...
nieprawda mojamama miala 42 latajak urodzila syna chlop ma17 lat teraz i nie maproblemu zerodzice sa starsi niz inni ,chociaz jak tata poszedl po malego do przedszkola dawno temu to uslyszal PATRYK DZIADEK PRZYSZEDL
A FACECI DLUZEJ MOGA GORZEJ MY KOBIETKI ,CHCECIE TO SIE NIEPRZEJMUJ I PROBUJ
Moj maz zostal poczety, jak jego ojciec mial... 53 lata. Jak sie urodzil, jego ojciec mial lat 54. 2 lata pozniej jego mama zaszla w ciaze z mlodszym bratem meza... Czyli ojciec mial 56 lat... 57 jak urodzil sie ostatni syn.
No... synowie sa zdrowi. Moj maz pierwsze dziecko mial w wieku 31. lat. Nasze, jak na razie, ostatnie dziecko przyszlo na swiat 9 m-cy temu, maz mial 39 lat.
No nie wiem... probowalabym...
Jest tylko jeden... minus?
Maz mial 20 lat, jak jego tata umarl.
Ale z drugiej strony, gdyby byl zdrowszy, prowadzil zdrowszy tryb zycia, to pewno pozylby dluzej.
W kazdym razie nikt nie ma gwarancji na zdrowie i dlugie zycie.
Na Waszym miejscu... probowalabym... :)
witaj selenna71! Ja jestem o rok starsza od ciebie i w lutym urodziłam córeczkę, mój mąż ma 54 lata, córeczka zdrowa i śliczna, więc jeśli tylko macie szansę zostać rodzicami, nie zmarnujcie jej. Wiem jak boli strata dziecka,
ale nie możesz przecież zakładać z góry że coś pójdzie żle. Nie przejmuj się " życzliwymi", bo oni swoimi komentarzami ci nie pomogą, nie dodadzą odwagi, raczej zaczną wyszukiwać najgorsze scenariusze. Mam kilka koleżanek, które niedawno zostały mamusiami,żadna z nich nie ma chorego dziecka.
A moja ciąża przebiegła najlepiej ze wszystkich poprzednich, po raz pierwszy nie miałam problemów z donoszeniem ( poprzednie dzieciaczki rodziłam przedwcześnie).
Głowa do góry, będzie dobrze!
