Choć termin „anemia u niemowlaka” brzmi dosyć groźnie, w rzeczywistości jest to częsty problem, który nie wiąże się z poważnym zagrożeniem zdrowia dziecka – o ile tylko zostanie wykryty w odpowiednim czasie. Warto zatem dowiedzieć się, jak rozpoznać symptomy anemii u maluszka oraz co robić, gdy diagnoza się potwierdza.

Przyczyny anemii

Na początek trzeba wyjaśnić, czym właściwie jest anemia. Inna nazwa tej choroby to niedokrwistość, a jej istota polega na zbyt niskim stężeniu hemoglobiny we krwi. Hemoglobina to z kolei białko, które wypełnia erytrocyty, nadając im charakterystyczną, czerwoną barwę. Najważniejszą funkcją hemoglobiny jest przenoszenie tlenu do wszystkich komórek ciała – gdy więc jej brakuje, organizmowi grozi niedotlenienie.

Jedną z najczęściej występujących przyczyn anemii jest zbyt niski poziom żelaza, który jest potrzebny organizmowi do wytwarzania hemoglobiny. Powodów takiego niedoboru może być kilka:

„Niedobory” z życia płodowego

Anemia bardzo często występuje u dzieci urodzonych przedwcześnie. Powodem jest fakt, że w ostatnich tygodniach ciąży organizm tworzy „zapasy” żelaza, które mają wystarczyć dziecku na 4 – 5 miesięcy po porodzie. Jeśli malec urodzi się przedwcześnie albo ma bardzo niską wagę urodzeniową, zapasy te są znacznie mniejsze.

Warto zauważyć, że u wielu dzieci łagodna anemia występuje właśnie w okolicach piątego miesiąca życia. Wkrótce jednak, dzięki rozszerzaniu diety, problem ten zanika samoistnie.

Niedokrwistość u ciężarnej

Gdy przyszła mama nie wykonuje regularnie badań krwi, może nie wiedzieć o tym, że choruje na anemię. Niestety, osłabienie organizmu wpływa na rozwój dziecka w brzuchu – dlatego zdarza się, że maluch rodzi się już z niedoborami żelaza. Takie przypadki należą jednak do rzadkości.

Zbyt uboga dieta

Większość mam doskonale zdaje sobie sprawę z faktu, że wprowadzenie nowych posiłków u sześciomiesięcznego dziecka nie jest podyktowane tylko i wyłącznie chęcią urozmaicenia menu – chodzi między innymi o wzbogacenie diety w żelazo. Gdy zatem niemowlę, zamiast wartościowych posiłków wciąż otrzymuje tylko matczyne mleko, grozi mu anemia.

Alergia

Obecnie trudno jest spotkać mamę, która podaje malutkiemu dziecku mleko od krowy albo jego produkty – i słusznie, ponieważ jest to silnie uczulający składnik diety. Jeśli okaże się, że malec ma uczulenie na białko krowiego mleka, organizm znacznie gorzej poradzi sobie z wchłanianiem żelaza.

Niestety, czasem zdarza się, że przyczyna anemii jest znacznie poważniejsza, niż wyżej wymienione. O takiej sytuacji mówimy w przypadku zdiagnozowania anemii sierpowatej – choroby, która powoduje nieprawidłowe funkcjonowanie oraz rozpadanie się czerwonych krwinek (w znacznie krótszym odstępie czasu, niż u osoby zdrowej). Warto jednak podkreślić, że anemia sierpowata występuje bardzo rzadko, ponadto w większości przypadków wykrywana jest już do trzeciego miesiąca życia dziecka.

Czy twoje dziecko może mieć anemię?

Objawy anemii nie są zwykle bardzo wyraźne, dlatego też wielu rodziców ich nie dostrzega. Sam proces powstawania choroby jest stopniowy i długotrwały, co również „usypia” czujność rodzicieli. Warto zatem wiedzieć, że o anemii mogą świadczyć następujące objawy:

• blade śluzówki w jamie ustnej oraz spojówki
• blada skóra
• wyraźnie zmniejszona odporność, która przejawia się częstymi infekcjami u dotąd rzadko chorującego dziecka
• pojawienie się pęknięć w kącikach ust niemowlęcia
• rozdwajanie się paznokci i ich kruchość
• zmniejszony apetyt malucha

Dodatkowo, gdy choroba jest już zaawansowana, u dziecka może wystąpić zahamowanie wzrostu, zatrzymanie przybierania na wadze oraz zmniejszenie się aktywności.

Podejrzewasz anemię – co dalej?

Aby zdiagnozować anemię u niemowlęcia, wystarczy proste badanie krwi, które określi poziom hemoglobiny. Jeśli rzeczywiście jej poziom będzie zbyt niski, lekarz prawdopodobnie zaleci podawanie odpowiednich suplementów diety (z żelazem) w postaci kropli lub syropu. W bardzo rzadkich przypadkach (np. jeśli dziecko cierpi za zaburzenia wchłaniania albo męczą go częste biegunki) specjalista może zadecydować o leczeniu w formie zastrzyków.