Mam 27 lat. Nazywam sie Anka.

24 listopada 2010 po niespelna 2 latach oczekiwac zobaczylam na tesie ciążowym dwie kreseczki. Ta druga była tak blada, że niemalże niewidoczna, ale BYŁA!!! To był najszczesliwszy dzień w moim życiu:)

Niestety moje szczęście nie trwało długo...23 grudnia miałam zabieg, moja ciąża przestała się rozwijać. Prze myśl mi to nie przeszło, zero podejrzen, zero krwawienia, poszłam po prostu na wizyte kontrolną...Lekarz nazwał to poronieniem zatrzymanym, ale dla mnie był to po prostu koniec świata.

W ciągu jednej chwilii wszystkie marzenia, plany runęły...leżąc w ciemności na szpitalnym łóżku, chlipiąc do poszuszki czułam się najsamotniejszą osobą na świecie, czułam się tak jakby ktoś mnie karał..Lecz zrozumiałam, że dobro i zło mają to samo oblicze, wszystko zależy jedynie od momentu, w którym staną na drodze człowieka".

Dziś wiem, że  takie było moje przeznaczenie...