Chyba zaczynam popadać w depresje. Mam dosyć.
Paszportu nie będzie, bo musze jeszcze im dosłać mase dokumentów, bo byłam na utrzymaniu mamy, która zaś była na utrzymaniu swojego narzeczonego. Co za tym idzie nie jedziemy do Polski, bo nie mam dla małej paszportu, bo wyrobienie Polskiego trwa 3 tygodnie. A tak strasznie czekałam na ten wyjazd. 200f pójdzie się jebać, a tesciowa ma pretensje do nas że nie mamy dokómentów dla małej, bo mieliśmy robić chrzciny 22go, no ale co ja na to poradze? W ogóle od nas oczekują że będziemy przyjeżdżać do Polski ale od ponad pół roku im mówimy żeby przyjechali do nas, to nie bo oni nie mają z kim psa zostawić, jak by drugi syn nie mógł się nim zająć te kilka dni.
Mała ma straszną egzeme, ciągle się drapie, jest calusienka wysypana, od stóp do głowy. Krem który dla niej dostałam nie pomaga, Zuzka drapie się do krwi mimo że paznokcie ma obcięte tak krótko że bardziej się nie da.
W dodatku od 3 dni jest masakra, moje słoneczko już nawet nie tyle co płacze, ale wpada w straszną histerie, bo tego już nawet nie można nazwać nerwami. I nic nie pomaga, tak jak ładnie spała od najpóźniej 23, tak teraz sie cały czas przebudza i jest ryk. W piątek poszła spać dopiero o 2, a wczoraj 3 razy musieliśmy do niej iść żeby zasneła na dobre. Niby nie wiele, ale strasznie to męczące. Dzisiaj tak samo, jest histeryczny płacz i nawet cycek nie pomaga.
No i na domiar wszystkiego wyglądam jak wieloryb, brzuch mi cały czas zwisa, tak samo cycki. Waga w cale nie chce iść w dół, nie mieszcze się w żadne ciuchy. Mam jedynie jedne leginsy i bluzke w których chodze kiedy gdzieś wychodzimy, a tak to siędze w dużych męskich koszulkach.
Nawet nie mam z kim porozmawiać, czuję się taka samotna. Nawet kiedy S ma dzień wolny to i tak albo jeździ, załatwia albo idzie spać w ciągu dnia. Kocham moję dzieciątko nad życie, ale po mału już zazynam się wypalać, chciałabym się gdzieś wyrwać sama z przyjaciółką, ale już nawet nie wspominając że wszystkie miszkają strasznie daleko, to jeszcze czasu im brak.
Sorki że wam się tu tak wyżalam, ale jedynie tu moge dać upust swoim smutkom.
|
|
