Naszła mnie ochota na śniadanko na słodko. Jest więc kakao, pół bułeczki z nutellą i pół z dżemem z czarnej porzeczki babcinej roboty- pyyyycha...
Zauważyłam pewne zmiany w zachowaniu męża... Na lepsze, oczywiście:
1. Nie muszę go wołami do sklepu wyciągać. Wie, że pójdę sama i przytacham te zakupy, tzn. tak myśli i boi się, że będę dźwigać.
2. Opanował obsługę pralki automatycznej, wiesza i ściąga pranie- bo co, jak spadnę z krzesła?
3. Ograniczył wypady na squasha. Postanowił więcej czasu spędzać ze mną (z nami). W końcu nigdy nie wiadomo, kiedy go będę potrzebować...
4. Do tej pory nasze koty służyły w dużej mierze do zabawy z laserkiem. Mizianie? Głaskanie? To takie niemęskie... Wczoraj, kiedy kocura wskoczyła mu na kolana, odsunął komputer i... miział, głaskał i przytulał. Kocura zdziwiona, żona też, ale nic nie mówi, żeby nie było, że się miękki zrobił
5. Na ulicy potrafi powiedzieć: "Jakie fajne to dziecko", podczas gdy wcześniej nawet w stronę wózka nie patrzył...
Cieszy mnie to
Ale bardzo miło na ten obrazek się patrzyło. Instynkt się budzi...?
Zainspirowana Twoim wpisem, biegiem poleciłam po kakao :) W zachowaniu męża też zauważyłam pozytywne zmiany, podobne jak u Ciebie, tylko mój mizia psa, bo kota nie mamy :) Najbardziej rozbroil mnie, gdy w srodku nocy obudziłam sie, a on mówił do brzucha, pytam sie go co robi, a on mówi, spij dalej - z córką rozmawiam, nie podsluchuj hehehe :)
Oooo... To słodkie:) A na kakao zapraszam do siebie:)
|
|
