O tak,moge tak siebie nazwac ,poczym pierdolnac sie w leb...Kocham swoje dzieci i chcialabym byc dla nich autorytetem a jestem chyba tylko wredna czarownica z wielkim bablem na nosie,wiecznie marudzaca i niezadowolona.Jesli chodzi o mlodszego to daje z siebie wszystko i kocham go i caluje i tule,bo jest jeszcze maly i do niczego innego sie nie nadaje.klopoty mam ze starszakiem.Albo raczej ze soba.Nie potrafie go zaakceptowac takim jakim jest.A kto inny ma go zaakceptowac jak nie wlasna matka i go wspierac i mu pomoc.Szlag mnie trafia jak wzywaja mnie non stop do szkoly i ciagle slucham ze Filip nie radzi sobie z tym czy z tamtym,ze mamy bardziej z nim nad pewnymi rzeczami popracowac.Kurde,a co my robimy!Zal mi chlopaka bo zero rozrywek ma.jedynie w weekend.A caly tydzien to szkola,po szkole ksiazki.Zabronione ma ogladanie tv,komputer,gry itp.Tylko musi czytac i czytac i opowiadac mi co przeczytal.A on czyta i czyta.Czytac lubi,ale jak zapytasza go o czym czytal to on nie wie...No to czytaj jeszcze raz.Ok,ale on dalej nic nie wie....Uczymy sie nazw owocow i warzyw,no a w szczegolnosci tego by wiedziec co jest owocem a co warzywem.Uczymy sie i uczymy juz od pol roku a on dalej nie wie co jest co...maz uczy sie z nim czesci ciala ale mlody jednym uchem wpuszcza,drugim wypuszcza.Wie co to noga,reka,glowa brzuch ale kolano,lokiec czy biodro to juz czarna magia nie do zapamietania...A ja juz tez z siebie wychodze i zaczynam na to wszystko machac reka i stwierdzilam ze i tak z niego nic nie bedzie i nie warto tracic na niego czasu.Nie moge sie pogodzic z tym,ze inteligencji nie odziedziczyl po mnie tylko po swoim ojcu-glabie...Sa dni,ze spinam posladki i probuje sie z nim uczyc,ale jak slysze ze on dalej mysli ze brzoskwinia jest melonem to odechciewa mi sie wszystkiego.I chodzi do specjalnej nauczycielki,do logopedy i to wszystko mozna o kant stolu rozbic.Kupilam mu witaminy na koncentracje,moze to pomoze,ale watpie.Watpie w to,ze z mojego syna wyrosnie inteligentyny czlowiek,ktory bedzie potrafil o siebie zadbac...Dlatego ze zwatpilam,czuje ze poleglam jako matka.Chce mi sie plakac bo czuje sie cholernie bezsilna,ze nie potrafie mu pomoc.Boje sie ze bedzie musial chodzic do jakiejs specjalnej szkoly a to dla mnie bedzie cios,bo nie tak to wszystko sobie wyobrazalam...I nie tylko ze szkola sa problemy,w zyciu codziennym takze...ale juz nie chce mi sie o tym pisac.Nie jestem zla na niego,jestem zla na siebie.
Kochana wiem co czujesz z własnego doświadczenia, ale ja mam wsparcie u nauczycieli i w ogóle w szkole.
Proponuję wybrać sie do psychologa, doradzą Ci co robić, żeby poprawić koncentrację i ćwiczenia na pamięć.
Jesteś super matką, jak każda z nas choć nie zawsze sobie radzimy, Będzie dobrze.
Misiaqulek u mnie z uczeniem się na pamięć jest to samo, nie raz 3 zdania do zapamiętania, a ten siedzi 4h i nic się nie nauczy:/
Za duza presja lezy teraz na dzieciach, nic tylko nauka i "wyscig szczurow" od malego:/Jesli dzieciek nie potrafi sobie czesgos zapamietac i ma problemy np.z czytaniem to na pewno ma inne talenty, rzadko kiedy zdarzaja sie "beznadziejne przypadki"...Jednak trudo to odkryc, bo wszystkie dzieci powinny sie rozwiajc tak samo i nadazac za tym samym "programem", w ten sposob prawdziwy talent zosteje przewaznie nieodkryty. Potem czlowiek jest kiepskim prawnikiem, a moze bylby genialnym kucharzem:)Moze warto spojzec na to w ten sposob...? sama nie wiemco bedzie u nas, ale mam nadzieje ze jak juz bedziemy na tym etapie starczy mi dystansu do wlasnego syna i bede potrafila odpowiednio zareagowac, bo to z pewnoscia badrzo trudne...Pozdrawiam
Szkola,szkola.Wiem,ze z jezyka jest slaby,ale za to dobrze liczy.Jednak ten jezyk wszedzie jest i to tez przeszkadza mu w liczeniu.
Mial np takie zadanie.
Kupilem 3 banany,3 jablka ,2 pomidory i 1 salate.Ile mam owocow?
na jego rozumowanie on wszystko razem zsumuje i jest ok.Nie mysli o tym ze pomidor i salata do owocow nie naleza....
Jednak w zyciu codziennym meczy mnie ciagle przypominanie,ze szczotke do zebow po myciu ma chowac do szafki a nie zostawiac na umywalce,ze kurtke nie rzuca sie w kat,tylko trzeba powiesic na wieszaku no i buty tez maja swoje miejsce i nie musza lezec na srodku salonu.Takie proste czynnosci,ktore powinny byc w nim juz zakorzenione,nie sa.Meczy mnie to bardzo,bo z czasem Olaf porozwala swoje klamoty i mala X a ja zgine chodzac za dzieciakami i non stop sprzatajac po nich.Nie chce.Chce by kazdy pilnowal swoich obowiazkow i przestrzegal pewnych regul.
mam nadzieje ze mlodsze potomstwo jakos bardziej posluszne bedzie.
Na pocieszenie mogę Ci rzec, że z młodszą dwójką nie mam takich problemów są łobuzami, ale jak coś mają coś zrobić to robią jak trzeba na swój wiek.
skad ja to znam....gdyby nie podobienstwo fizyczne to bym myslała ze mi starsza podmienili:)kocham ja całym sercem ale czasami nie mam sił..nie wiem czy ona z siebie specjalnie robi debila czy ze mnie?niby nie ma problemów w szkole ale to dopiero 3 klasa i widac ze dziewczyna nie ma ambicji jej nauka nie potrzebna a ze inni wiedza a ona nie no to co ,ze w sklepie moga ja oszukac no cóz,rece opadaja tez nie wiem jak ja zachecic do poznawania wiedzy i doczerpania z niej przyjemnosci ze to sie przydaje w zyciu do tego kłamstwa ze nie ma zadane itp i kary tez nie pomagaja..
Powiem ci tak kochana MOZESZ GO TEGO NAUCZYĆ TYLKO ZABAWĄ. Kupcie sobie w jeden dzień dwa owoce np jabłko i banana i w czasie zabawy niech twój synek się uczy, zróbicie sobie ludziki z jedzenia albo coś, bo skoro normalnie nie pomaga to zabawą !!! i pamietaj, ze kazdy rozwija sie w swoim tępie i nie zmusisz go nauki, a jezeli ty beddziesz machac reka i sie poddasz to on tez ;) trzymam za was kciuki, napewno wam sie uda - nie rezygnuj !! musisz walczyć, mówie Ci sprobój wymyslać dla niego zabawy w których bedzie musiał myśleć. a jak jeszcze włączysz do tego nagrodę NP " SYNKU, umówmy się tak : bedziemy sie teraz bawić, a jak uda ci sie zgadnąć wszystkie nazwy (czy co tam ma zrobic) to pojdziemy dzisiaj na plac zabaw/lody/obejrzymy RAZEM film.
|
|
