dodam ze moj starszy syn Kamil od urodzenia jest dzieckiem z wielkim charakterkiem, ile sie nachodzilam po lekarzach, od jednego po drugiego :) Zreszta do teraz sie wogole nie slucha Ja swoje Kamil swoje, nie chce sie uczyc tv oglada do gory nogami, je w biegu, a jakie ma pomysly kochane, poprostu kochany diabelek, na tylku nie usiedzi spokojnie 20 minut, kiedys stwierdzil ze szkoda ze nie mozna spac w biegu tylko trzeba lezec :) Dodam ze Kamil jest otwarty bardzo do ludzi, lubi sie bawic z dziecmi, ale dzieci nie zawsze lubia sie bawic z nim, bo On to taki typ, ze najwazniejszy, wszystko wie najlepiej i wogole och ach :) a dzieci nie bardzo lubia robic to co im sie kaze, Widze ze Kamil zaczyna to pojmowac i sam powoli sie zmienia, mysle ze kiedys wyrosnie z tego :)

Chodzilam kiedys z nim do psychologa, przestalam kiedy kazali stosowac dziwne metody wychowawcze, wymadrzali sie co to nie Oni, jak to Oni swietnie znaja mojego syna, gdzie to gó**** prawda bo jak mozna poznac dziecko raz w miesiacu przez 40 minut, Moj synek zawsze byl tam grzeczny, zreszta jak mogl nie byc skoro wchodzil do pokoju pelnego zabawek i rupta co chceta :) nikt mu nic nie zabieral, pozwalal sie bawic zabawkami ktorych wczesniej nie widzial :) itp. itd. Dalam sobie spokoj jak dla mnie takie wizyty powinny byc codziennie np. w szkolach, przedszkolach chociaz po 30 minut, a nie raz na miesiac.

Kasiu masz racje nie pozwol w dziecko pchac lekow, niech pracuja z dzieckiem, ani go otumaniaja:/

Moja sredniutka ma podejrzenie Zespolu Aspergera. I tak postanowilismy, aby na tym pozostalo. Jest terapiowana... jednak postanowilismy jej nie diagnozowac.

Aha... i wiesz co? Zdiagnozowac idzie wszystko. Ostatnio czytalam ciekawy artykul, w ktorym bylo o tym, ze grupa studentow byla umieszczona (anonimowo) w szpitalu psychiatrycznym i tam wyobraz sobie, pomimo, ze wszyscy byli zdrowi, wszystkich... zdiagnozowana... 80% z nich dostalo diagnoze schizofrenia, 20% dostalo diagnoze stany depresyjne.

Po prostu lekarze moga kazdemu przykleic latke, a raz danej juz sie nie pozbedziesz. Dlatego ja tak bylam i jestem przeciwna diagnozowaniu corki. Szczegolnie, ze np. Zespol Aspergera nie przeszkadza  w normalnym zyciu.

Rozmawialam ze znajoma pracujaca w Osrodku dla tzw. trudnej mlodziezy. Opowiedziala mi, ze teraz sie bardzo chetnie szufladkuje dzieci, ogolnie ludzi... ten ma ADHD, ten ma autyzm, ten dyslektyk a ten cos tam jeszcze...

Zaszufladkuja i tyle... koniec problemu...

Postawienie prawidłowej diagnozy autyzmu, ADHD czy innego zaburzenia nie jest łatwą sprawą. Wymaga obserwacji dziecka, nawet kilkumiesięcznych, przez psychologa klinicznego - dziecięcego, neurologa, psychiatrę także pedagoga i logopedę. Diagnozę autyzmu stawia psychiatra dziecięcy, ale także doświadczony psycholog i pedagog mogą taką diagnoze postawić . do celow proceduralnych zwiazanych z orzekaniem o stopniu niepełnosprawności czy wydaniu orzeczenia  o  potrzebie kształcenia specjalnego konieczna jest diagnoza psychiatry.

ADHD i autyzm to dwa różne zaburzenia, mają inną etiologię i inne symptomy. Najogólniej mowiąc: ADHD przejawia się najczęściej tym, że dziecko w ciągu swoich pierwszych pięciu lat życia nie przejawia wytrwałości w realizowaniu zadań wymagających zaangażowania poznawczego, szybko zmienia aktywności nie kończąc żadnej oraz jest nadmiernie aktywne, zdezorganizowane. Rozumie polecenia, mowa rozwija się prawidłowo.
Natomiast dziecko z autyzmem nieprawidłowo rozwija się praktycznie od urodzenia, choć pierwsze objawy widoczne są, kiedy dziecko ma roczek i więcej. Mowa jest nieprawidłowa, pojawiają się stymulacje, stereotypie, rutyny, zachowania niepożądane oraz relacje społeczne są nieprawidłowe - dziecko nie ma potrzeby kontaktu z innymi osobami lub nawiązuje go nieprawidłowo.

moja kuzynka ma synka z autyzmem i jednym z podstawowych objawów autyzmu jest unikanie kontaktu wzrokowego...a Twój synek doskonale wpatruje sie w aparat.... 

I jeszcze jedno.. ja nie postrzegam mojej corki przez pryzmat choroby. Dla mnie ona jest inna, szczegolna... ale NIE CHORA... i niekomu nie pozwole nazwac jej chora. 

A wychowanie i przede wszystkim MILOSC... nawet przy takim dziecku dzialaja cuda...

I... co do lekow... pozytywne doswiadczenia mamy z homeopatia. Moja cora ma przypisane Barium Carbonicum... Nie dalabym ladowac w nia chemii. 

dzieki dziewczyny za info :)...duzo wiecie na ten temat :)....wiem jedno,nie moge go tak zostawić,więc diagnoza jest KONIECZNA. pierwsze co to robimy eeg głowy i neurolog. mysle ze juz po tym badaniu neurolog wychwyci nieprawidłowości...jezeli takowe sa.

u mojego syna głowny problem tkwi w jego zachowanie...ale nie do mnie czy rodziny...bo to idzie opanowac, ale w przedszkolu jego kontakt z dziecmi jest przerazajacy. bije,gryzie i kady głupi i nikogo nie lubi. nie wiem jak mam mu to wytłumaczyc...ze nie wolno tak robić....on kazdy problem rozwiazuje kłótnia :/...nauczycielki mówia ze jest niebezpieczny nie tylko dla otoczenia ale i dla siebie. nie wiem juz sama co z nim jest nie tak. a moze to ja gdzies błąd zrobiłam w jego wychowaniu :(

lamandragora....mozesz cos wiecej napisac o tym Zespole Aspergera?

dzieki :)