Ale teraz to ten pieprzony listopad. Szaro, buro, ponuro. Zauważ, że na wiosnę, kiedy wszystko budzi się do życia, człowiek o takich rzeczach nawet nie myśli.
Trzeba przetrwać.
2013-11-07 11:03
|
Wczoraj uświadomiłam sobie, że moje życie wcale nie jest takie kolorowe...ciągłe siedzenie w domu, powtarzająca się monotonia, sprzątanie, pranie, gotowanie i zajmowanie się dzieckiem powoli wychodzi mi bokiem :/ nie tak to sobie wyobrażałam...no ale cóż nikt nie mówił, że będzie lekko...M. wróci z pracy, chwilę pozajmuje się młodym i zaczyna grać w te swoje durne gry, a Ty kobieto w tym czasie rób co chcesz!Co ja się nie nagimnastykuje żeby mały terrorysta przestał się w końcu wydzierać! Rodzice daleko, przyjaciele też...Choć tu gdzie mieszkam mam sporo znajomych to i tak w pewnych chwilach czuje się bardzo samotna :/ nie tak to sobie wyobrażałam. Faceci jednak mają dużo łatwiej...Chyba deprecha wyciąga powoli swe obślizgłe łapska po mnie...
Też się czasami tak czujecie?
TAGI
Brak tagów, bądź pierwsza!
Odpowiedzi
Ale teraz to ten pieprzony listopad. Szaro, buro, ponuro. Zauważ, że na wiosnę, kiedy wszystko budzi się do życia, człowiek o takich rzeczach nawet nie myśli.
Trzeba przetrwać.
