Oby dzidzia urodzila sie zdrowiutka to wszystko bedzie jak w bajce:)
Nic sie nie bój:)
2012-07-19 00:47
|
Witam, Jestem tu nowa, mam 25 lat i pomyślałam, że po raz pierwszy udzielę się na takim forum.
Otóż dziś wyjęłam z szafy kombinezon dla Dzidziusia (w grudniu termin) i położyłam go na rękach tak, jakby leżało w nim dziecko, i nagle ogarnął mnie strach.. To wyczekany dzidziuś, staraliśmy się 10 miesięcy, bardzo się cieszymy i wszystko się dobrze układa, a jednak to moje pierwsze dziecko i cholernie się boję, że nie podołam, że to taka ogromna odpowiedzialność, że macierzyństwo do mnie chyba nie pasuje i takie tam głupoty.
Błagam powiedzcie, że Wy też tak macie...
Może doświadczone już mamy napisałyby kilka słów jak to jest, czy strach mija z czasem - po porodzie. Wiem, że każda kobieta jest inna i rozumiem to, aczkolwiek szukam chyba pocieszenia;).
Pozdrawiam wszystkie już mamusie i przyszłe mamy. To najpiękniejszy okres dla kobiety;)
TAGI
Brak tagów, bądź pierwsza!
Odpowiedzi
Oby dzidzia urodzila sie zdrowiutka to wszystko bedzie jak w bajce:)
Nic sie nie bój:)
Strach potęguje myśl, że jestem sama w obcym mieście. Przeprowadziłam się w strony przyszłego męża, a On wyjeżdża do pracy od pn do pt. Wiem jednak, że dam sobie radę! Trzeba myśleć pozytywnie
Też znacznie mniej, póki co, boję się porodu niż tych pierwszych dni po, później to chyba już samo wejdzie w krew, że jest mały człowiek, który już przez lata będzie cały czas przy nas.
Nie boję się o przyszłość dzieciątka, bo akurat mam te szczęście, że tata ma dobrą pracę ( z tym, że wyjeżdża i wraca na weekendy) i sam pierwszy zapytał, czy nie chcę mieć z nim potomka, ma 4 chrześniaków i umie sobie poradzić nawet z maleńkim dzieckiem. Za to ten lęk, czy ja się nadaję jest silniejszy, ale jednocześnie wierzę, że dam sobie radę. Doświadczenie też mam nie małe, ale swoje to jednak zupełnie co innego;).
Co do dolegliwości drugiego trymestru to na szczęście tylko zgaga od czasu do czasu, kręgosłup i płaczliwość.
Powoli zaczynam czuć kopniaczki i rozczula mnie to maksymalnie:)...
Życzę wszystkim mamusiom tym w ciąży, żeby dzieciątka urodziły się w dobrym czasie i w zdrowiu!
pamiętam jak mi ja przywiozły położne pierwszy raz po porodzie, nie potrafiłam wyjąć ją z tego wózeczka, przymierzałam się do tego chyba z 15 minut ;) modliłam się żeby się czasem nie obudziła, bo sobie spała, żebym nie musiała jej też podnosić :0 no ale cóż, obudziłą się , jakoś pokracznie ją podniosłam położyłam na łóżko i wzięłam się za przebieranie, chociaż kompletnie nie miałam pojęcia jak to zrobić :) zajęło mi samo przebieranie chyba z godzinę, potem za każdym razem było coraz lepiej :) i tak oto dzisiaj zajmuje mi to 2 minuty :)
Rozbawiła mnie Twoja wypowiedź:). Powiem szczerze, że jakoś nawet nie boję się teraz "obsługi" dziecka, chociaż taki malec non stop pod moją opieką da mi powody do lęku, czy nie wypadnie, czy dobrze ma pieluszkę założoną itd., ale przyznam Wam, że cholernie nie mogę się już tego doczekać, no aż mam łzy w oczach (coś płaczliwa jestem ostatnio;p)..
