Normalnie jakbym kilka lat temu słyszała moją kuzynkę. Była w sumie w identycznej sytuacji jak ty. bo oboje młodzi, zdrowi i silni a ze starań o potomka nici wychodziły. oczywiście stresy,kłótnie i sex traktowany jakby od tego zycie swiata zalezało, w sumie nie dla przyjemności tylko jakby z misji. I lekarz,który wspomagał ich w staraniach już kilka lat (coś  około trzech) wkurzył sie w końcu i mówi tak : " Przestańcie w końcu myslec o tym jak o zadaniu, przestańcie tak się przejmowac sytuacją materialną (no bo teraz trzeba miec najpierw górę kasy a potem potomek itd), jeźcie w pizdu na wakacje, upijcie, się zabawcie konkretnie, np skoczcie z bungee, kulajcie z gorki,pobiegajcie na goło po plazy w nocy itd to stres z alkoholem zejdzie, przez kilka dni się wszystko w główkach poprzestawia przy tym upojeniu i odskoczni od codzienności i zobaczycie jak i co. I wyobraż sobie,że na początku smiali się z lekarza,że im takie durnoty prawi,że oni wiedza lepiej,że to nic nie da i trzeba ostro działać co noc w domu, po pracy itp. Ale po kilku miesiącach zaczęli się zastanawiać...i w końcu tak też zrobili. Jakie był zdziwko,jak po miesiącu kuzynka poszła niby z grypa do lekarza a wyszła z pozytywnym testem ciążowym!!! A teraz mały ma już 3 lata i dali na luz i oczekują następnego potomka :). Więc nie załamuj się, wiem,że to mi tak łatwo powiedzieć ale wiesz, popróbowac wszystkiego trzeba :). Trzymam kciuki, uda wam się, spokojnie do celu. Powodzonka :)))

http://www.youtube.com/watch?v=lPEokOCm4P4

dziecko było dla mnie chimerą, czyli tą posraną fantazją urojeniem... A ta piosenka mówi wszystko. Lecę stąd. Idę podpisac dzis dużą umowę, za która polecę do Rosji!! Daswidanja!

Moja przyjaciolka staralala sie 8 lat o dzidzie...Za kazdym razem kiedy dostawala @ byl placz zal zlosc i klotnie miedzy nia a jej facetem Kiedy dowiedziala sie ze ja jestem w ciazy byla bardzo zazdrosna klotnie z chlopakiem staly sie dniem codziennym Mechaniczny sex bez przyjemnosci i lezenie potem z nogami w gorze (ponoc to mialo pomoc plemnikom pokonac droge) 

Kiedy w koncu po 8l meczarni zaszla w ciaze Zupelnie przypadkiem Lekarze wogole mowili ze bezplodna jest Chcieli operacje robic udrazniac jajnki (na szczescie nigdy do tego nie doszlo) a tu taka niespodzianka Lepiej bo kolezanki w pracy namawialy ja zeby test zrobila bo jej sie przytylo i brzuch ja bolal Upacie twierdzila ze nie ma sensu bo przeciez ona nie moze miec dzieci W polsce byla u lekarza bo myslala ze ma przepukline Lekarz jej usg robil i ciazy nie wykryl 

Po wakacjach w polsce wrocila do uk Brzuch coraz wiekszy Dziewczyny z pracy zmusily ja do zrobienia tego testu Poszla do lazienki i omal co nie umarla bo wyszedl pozytywny Byla juz w 3miesiacu Jej corcia ma teraz 3latka 

Jedz do Moskwy ze swoim chlopcem zabawcie sie przestancie myslec a mowie ci ze 3-4miechy wrocisz tu zeby sie pochwalic ze bedziesz mama Zapomnij na chwile o tym jak bardzo chcesz nia byc bo w niczym nie pomoze wrecz przeciwnie im bardziej pragniesz tym bardziej oddalasz sie od celu...

Zycze ci tego kochanie z calego serca i trzymam mocno mocno kciuki Odprez sie odpocznij jedz zwiedzac z baw sie dobrze a mu tu bedziemy czekac na Was :)

:*:*:*

Oj, po roku starań tak się poddać i jeszcze myśleć o podwiązaniu jajników, to raczej nie tędy droga. Wiem, że jesteś wzburzona i zniechęcona, ale w tym momencie to naprawdę nic nie jest jeszcze przesądzone. Jedna z moich sióstr starała się o dziecko przez 5 lat, mnóstwo stesu, badań, udrażnianie jajowodów, ale w końcu się udało i posypały się 3 córeczki prawie rok po roku. Nie myśl o tym przez chwilę i odpuść, jak radzą dziewczyny, a na pewno się uda. Powodzenia

Nie rezygnuj, niektórzy starają sie o dzieciaczka latami i w końcu się udaje - przykład z mojej rodziny - kuzynka ma w tej chwili 38 lat, wyszla za mąz w ieku 24 i od razu zapragnęli mieć dziecko. Niestety nie udawało się, chodzili od  do lekarza do lekarza, leczyli się, byli zdeterminowani....W końcu lekarze po wielu badaniach i leczeniu stwierdzili, ze niestety ale oboje mają problemy i nie mają żadnych szans na dziecko. Poddali się, byli załamani....I wyobraź sobie stał się cud bo inaczej tego nikt nie potrafi nazwać.... - po 14 latach udało się !!! - ona jest teraz w 6 miesiącu ciąży!!Są tak szczęsliwi i do tej pory nie wierzą że naprawdę się udało;).

Nie poddawajcie się i przestańcie o tym myśleć, po prostu odpuście bo czesto jest tak ze organizm się najzwyczajniej blokuje jak ktoś bardzo chce dziecka i tylko o tym myłśi. Tyczy się to zarówno Ciebie jak i TWojego Ukochanego. Nie stresujcie się a na pewno się uda!!!! Powidzenia i trzymam kciuki!!

Nie poddawaj się! Taka decyzja po roku starań może być zbyt pochopna... Ludzie latami się starają i w końcu się udaje. Ja sama po ponad 3 latach i leczeniu w końcu zaszłam w ciążę, w 10 tygodniu straciłam dziecko ale ani mi w głowie poprzestać na tym! Wiem, że to dopiero początek! Może po prostu nie jesteś jeszcze na to gotowa, ale nie rezygnuj tak drastycznie. Życzę dużo siły i przemyśl to naprawdę...Powodzenia.

Cześć, nie wiem czy się spóźniłam...mam nadzieję, że nie. Wiem, że jest Ci ciężko nikt nawet Ty tego nie wie tak dobrze, jak ja. Staramy się o dziecko od 6 lat (razem od 8) i póki co bez potomstwa. Rok? to nie jest powód do tak nieodwracalnej decyzji jak podwiązanie jajników-a przecież jest tyle metod...coś o tym wiem. Zbadajcie się i próbujcie. A nuż się uda! czego życzę Wam bardzo :)

Pozdrawiam

znajoma prowadzi inerwencyjny dom malego dziecka - zastepczy jest tyle dzieci do kochania :)))))))))))))))))) moja droga  co ma byc to bedzie ja 5 lat walczylam i warto !!!!!!!!!!!!!!!! buziam to moj e-mail jakbys chciala pogadac [email protected]