• żądna wiedzy
• pomocna
• aktywistka
• blogerka
• dokumentalistka
• doświadczona

• Profil
• Blog
• Galeria

Płeć dziecka- nie zawsze radosne zakończenie

koniczynka87 | 2012-04-20 09:42

Komentarze: 32

Odkąd dowiedziałam się, że będe miała Syneczka wszyscy dzwonia gratulują, przynoszą niebieskie ubranka, to wszystko bardzo bardzo miłe, ale przypomina mi to o pewnej historii z pracy...

Na porodówke przyjęłam szczęśliwą mamę wraz z mężem u boku i torbami dla mamy i dziecka, po zawartności torby od razu było wiadomo, że narodzi sie dziewczynka. Mama szczęsliwa, świergocząca, nie mogła doczekać się swojej zdrowej córeczki. Sam poród wspominam wspaniale, mam pieknie ze mną współpracowała, pięknie parła, poród poszedł w 3 godziny od przyjęcia. BYł lekki i przyjemny dla obu stron...

I dochodzi do samego wyjęcia dziecka... Pierwsze co rzuca się w oczy mi i lekarzowi to śliczny siusiaczek, więc pomyłka jej ginekologa murowana... Nie dość, że chłopaczek to widoczne od razu cechy dziecka z trisomią chromosomu 21. czyli zespół Downa. Lekarz nie podał mamie dziecka, ja je zważyłam, umyłam, oceniłam w skali Apgar...

Doszło do momentu, w którym zbliżył sie tata i SZOK, "mamy syna" -mówi. Mama zdenerwowana, że jak to? Dlaczego? Gdzie jej córeczka? Po chwili tata po naszych minach i po wyglądzie dziecka zauważa, że coś jest nie tak. Lekarz informuje rodziców o stanie dziecka, o wadzie genetycznej. Tata płacze, mama nic, kszty wzruszenia, zero łez. Mówi spokojnym głosem gdy podchodze do niej z dzieckiem : "To nie moje, zabierzcie je i nawet mi nie pokazujcie, oddajcie moja sliczną córeczkę"

Rodzice nie wzięli dziecka ze szpitala, zaskarżyli mnie i lekarza o podmianę dziecka, byłam w sądzie. Tam dowiedziałam się, że dziecko w 12 tyg miało prawidłową przezierność karkową i nic nie wskazywało na to, że będzie chore.

Filipek do dziś jest w Domu Dziecka. Nikt go nie adoptował.