Mnie też nachodziły, ja jestem z reguły śpiochem lubię pospać, i wstawanie, co 2 h i zarwane noce mnie przerażały, ale powiem Ci, że teraz, kiedy wstaję wcale nie jest mi z tym źle, czasami mały płacze a ja nie wiem, dlaczego, boli mnie moja bezradność, ale wtedy czytam, pytam, dzwonię do wszystkich świętych i mu pomagam. Instynkt matki wygrywa z przyzwyczajeniami osobistymi. Mój Ł pracuje mi pomaga mi tylko po pracy i weekendy, też mi to nie przeszkadza, nie zmuszam go do niczego, jeśli sam chce to ok, jesli nie to robię wszystko sama. Dzięki temu widzę, że nie czuje się zmuszany i chętniej pomaga, to chyba dobry sposób na zdrowy związek przy maleństwie. Powodzenia i na pewno będziesz dobrą mamą !!

Kochana. Wszystkie z nas mają takie same myśli i dylematy. Ja miałam wiele czasu, aby przygotować się do ciąży, myśleć i planować, i wątpliwości nie było żadnych, a kiedy już brzuszek zaczął rosnąć nagle pojawiły się identyczne myśli, obawy co u ciebie. to normalne, bo nagle człowiek zdaje sobie sprawę z powagi sytuacji, z tego, że stajesz się odpowiedzialna za drugą istotkę i że będziesz musiała czasem stawać na głowie, a na początku nawet częśto. ale rozmawiałam dużo z przyjaciółkami które też niedawno zostały mamami i wiem, że te obawy mijają gdy tylko trzymasz już maleństwo w ramionach. miłość matczyna i instynkt wygrywa z obawą i strachem, bądź nawet lenistwem. będzie dobrze kochana na pewno dasz sobie świetnie radę!! wszystkiego się nauczysz i do wszystkiego się przyzwyczaisz. głowa do góry ;))

Dzięki dziewczyny kochane jesteście ;*)

jak bys nie miała takich mysli to trzeba by sie bylo zastanawiac czy z Toba wszystko ok, a tak to myślę ze jak najbardziej jest dobrze !!!! takie watpliwości czy rozterki to norma i nie ma sie co ich bać, jesli teraz zadajesz sobie takie pytanie to znajdziesz na nie odpowiedz i bedziesz miala czas by sie z tym oswoic, nie ma tez co rzopatrywac co i jak bedzie bo to samo zycie zweryfikuje i pokaze co i jak. Trzymaj sie dzielnie !!!