§ 1. Ojciec nie będący mężem matki obowiązany jest przyczynić się w rozmiarze odpowiadającym okolicznościom do pokrycia wydatków związanych z ciążą i porodem oraz kosztów trzymiesięcznego utrzymania matki w okresie porodu. Z ważnych powodów matka może żądać udziału ojca w kosztach swego utrzymania przez czas dłuższy niż trzy miesiące. Jeżeli wskutek ciąży lub porodu matka poniosła inne konieczne wydatki albo szczególne straty majątkowe, może ona żądać, ażeby ojciec pokrył odpowiednią część tych wydatków lub strat. Roszczenia powyższe przysługują matce także w wypadku, gdy dziecko urodziło się nieżywe.
§ 2. Roszczenia matki przewidziane w paragrafie poprzedzającym przedawniają się z upływem lat trzech od dnia porodu.
Art. 142. Jeżeli ojcostwo mężczyzny nie będącego mężem matki zostało uwiarygodnione, matka może żądać, ażeby mężczyzna ten jeszcze przed urodzeniem się dziecka wyłożył odpowiednią sumę pieniężną na koszty utrzymania matki przez trzy miesiące w okresie porodu oraz na koszty utrzymania dziecka przez pierwsze trzy miesiące po urodzeniu. Termin i sposób zapłaty tej sumy określa sąd.


Uregulowanie zawarte w art. 142 wychodzi naprzeciw trudnej sytuacji matki dziecka w okresie przed jego urodzeniem. Przepis ten stanowi wyjątek od uprawnień matki dziecka określonych w art. 141 § 1 , w myśl którego z roszczeniem przeciwko ojcu dziecka może ona wystąpić dopiero po urodzeniu dziecka, co oznacza dalszą zwłokę w możliwości zaspokojenia potrzeb już znacznie wcześniej ujawnionych, zwłaszcza wobec konieczności ustalenia, że pozwany jest ojcem dziecka.
Uprawnienie wynikające z art. 142 w istocie stanowi zabezpieczenie niezbędnych kosztów utrzymania matki i dziecka, zanim jeszcze dziecko urodzi się . Swoistość tego roszczenia wyraża się tym, że nie może ono być wytoczone po urodzeniu dziecka. Byłoby to zresztą bezprzedmiotowe, skoro w takich wypadkach otwarta jest droga dochodzenia roszczeń alimentacyjnych, a zabezpieczenie powództwa umożliwia przepis art. 753 § 1 k.p.c.

Sposób zapłaty zależy od czasu, jaki dzieli datę wydania postanowienia od przewidywanej daty porodu. Krótki czas uzasadni nakazanie zapłaty wprost do rąk matki, z tym zastrzeżeniem, że sumy przeznaczone na rzecz dziecka - nie wcześniej niż z datą jego urodzenia, np. po okazaniu aktu urodzenia. W wypadku, gdy data wydania postanowienia wyprzedza znacznie datę przewidywanego porodu, wskazane jest nakazanie złożenia sum zabezpieczenia do depozytu sądowego. Nieodzowne będzie wówczas określenie w postanowieniu terminów, z nadejściem których przedmiot depozytu może być podjęty na rzecz dziecka i uzależnienie tego od przedstawienia dowodu, że dziecko urodziło się żywe.
Data urodzenia dziecka początkuje trzymiesięczny ustawowy termin do wniesienia powództwa o alimenty, a w przypadku braku uznania dziecka - o ustalenie ojcostwa i alimenty ( art. 754 zd. 2 k.p.c.). Zaniechanie wniesienia powództwa w tym terminie jest równoznaczne z upadkiem zabezpieczenia ( art. 734 zd. 1 k.p.c.). Z upadkiem zabezpieczenia domniemany ojciec dziecka nabywa prawo żądania zwrotu przedmiotu zabezpieczenia.
pozew o zabezpieczenie roszczen z tytulu urodzenia dziecka.pdf
Pozew o zabezpieczenie roszczeń związanych z urodzeniem i utrzymaniem dziecka.