Jak Marceli był malutki spał gdzie popadło, jak popadło. Czy głośno, czy cicho spał porządnie tak że tv mogło iść głośno, można było trzaskać, gadać i Bóg wie co.
Z momentem nadejścia kolek, zaczęliśmy chuchać i dmuchać na Mańka żeby się uspakajał i wyciszał. Doszło do tego, że teraz kiedy śpi musimy mówić szeptem, oglądać po cichu tv - nie muszę tłumaczyć jak się z tym czuję.
Nie żałuję, że na to pozwoliłam bo kiedy przypomnę sobie jak cierpiał podczas kolek to jest to dla mnie wystarczający argument. Mam tylko pytanie do mam z takim samym, bądź podobnym problemem. Udało Wam się oduczyć takiego nawyku u Waszej pociechy?
Na nieszczęście teraz ząbkuje, za tydzień jedziemy w góry a w pensjonacie na pewno nie będzie tak cicho - same rozumiecie co mam na myśli...
Mam jakąś szansę na to by tego go oduczyć? I w jaki sposób?
