Czy ja dobrze zrozumiałam, że bierzecie 4 latkę na wakacje w czasie kiedy Ty będziesz po porodzie? 

Była żona mojego P. chce nam ją dać na miesiąc wakacji, żeby tu przyjechała do UK, bo "jej tak pasuje", a P, się cieszy, bo bardzo rzadko się z nią widuje i bardzo za nią tęskni... Sąd ustanowił widzenia z nią 2 razy w roku na krótko, więc ta menda niby poszła mu na rękę, no ale... Ten termin jest dla mnie niewyobrażalny :(

Jego była to jakaś mściwa bestia ,co, która wiedziała o tym, że masz teraz rodzić ? 
Szczerze mówiąc nie wyobrażam sobie okresu połogu z towarzystwem 4-latki ;/

Wiem, że bardzo ciężka...serce mi się kraje, ale z drugiej strony jestem na nią zła, że w pewnym sensie manipuluje nami... P. ma przylecieć po nią do Polski, więc sama nie będzie leciała...

Faktycznie cięzki orzech do zgryzienia. Może mała niech przyjedzie jak juz urodzisz i bedziesz conajmniej dwa tygodnie po porodzie... może wtedy byłoby to lepszym rozwiazniem? 

Oj Asiulek, a oni nie mogą poczekać z wakacjami córeczki??? Ja rozumiem, że on teskni ale nie może teraz Cie tym obarczać. Tym bardziej, że nia masz nikogo do pomocy :(

A co do złego nastroju itd ja wczoraj rano też ryczałam, w ogóle ostatnie 3 dni byłam podenerwowana i płakać mi się chciało do tego zmęczona, okazało się że hormony szaleją i dziś wody poszły jak wiesz... Także może u Ciebie to rozstrojenie też coś zapowiada, OBY! :) Ja trzymam kciuki. I nie myśl tak o tej cesarce - przecież to nie jest przesądzone, prawda??

a to małpa ! Chociaż z drugiej strony to jego córeczka akuart będzie miała wakacje więc pewnie inny termin mógłby być nie możliwy, no chyba że mała nie chodzi jeszcze do przedszkola, a może on mógłby wykorzystać jeszcze dodatkow urlop żeby Ci pomóc ? Mieszkasz w UK tak ? Mój np miał taką możliwość że mógł na tym tacierzyńskim być nawet do pół roku, tylko że wiadomo że to urlop " bezpłatny " Był nie cały miesąc z czego zapłacone miał 2 tyg. 

Więc może to jest jakieś rozwiązanie ? Głowa do góry, może nie będzie tak źle, pogadaj z nim. 

Wiem że po porodzie jest ciężko, ale kobitki nie raz mają dzieci rok po roku i też nie mają nikogo do pomocy i dają rade :) 

A ja z doświadczenia wiem, że takie 4ro latki potrafią wiele. Wystarczy odpowiednie podejście. Najpierw Taty, który musi z nią porozmawiać zaczynając od tego że bardzo sie cieszy że ją zobaczył ale i dążyć do tego że to trudny czas i że będzie bardzo potrzebować jej pomocy. Tak dowartościowane dziecko będzie czuć potrzebę spełnienia misji. Oczywiście nie mówię o tyraniu od rana do nocy :) ale wspieraniu Ciebie. Dzieci z natury są altruistami- dopiero życie to weryfikuje. Myślę, że Twoje obawy są zasadne ale że da się im zaradzić z odpowiednim poddejściem psychologii dziecięcej. Gdybyś potrzebowała czegokolwiek- pisz śmiało.

rozumiem wszystko ale chyba trochę walisz księżniczkę bo czuje lekka nic zazdrości ze twój mąż będzie zajęty swoim pierwszym dzieckiem ,nie jedna mama na tym forum ma dwoje a nawet troje dzieci i nikogo do pomocy są tez mamy które rodziły dzieci rok po roku i dawały rade chyba troszkę panikujesz a gdyby to było wasze pierwsze dziecko? wzięłaś faceta z bagażem życiowym i ten bagaż będziecie dźwigać oboje