roslinko składaliśmy i nadal czekamy na decyzje już 4 miesiąc leci... a to nie wygląda aż tak żle jak się wydaje z tym mieszkaniem w Polsce. widzielibysmy się co weekend,szukam mieszkania w gorzowie a prace miałby w berlinie,po za tym to jest na jakiś czas aby się odbić od dna.

Pozatym już postanowiliśmy o wyprowadzce do Polski, jak obliczył to na start będziemy mieli ok 5500 zł więc nie jest tak źle a mi się jeszcze kuroniówka należy, na początek starczy.

luthein dziękuję za te słowa ;) a na dodatek mąż mnie zaskoczył dzisiaj trochę.

Bo jest nerwowy bardzo w sensie ma o wszystko pretensje od kąd jesteśmy w Polsce, i powiedział mi że jest mu przykro z tego powodu,bo ja lekko w życiu nie miałam i przeprosił za wszystko i powiedział że w Polsce będzie lepiej ;)

Więc za tydzień bądz 2 witaj Polsko 

Ja wiem że pisac jest łatwo.Nigdy bym sie w cos takiego nie wpakowała, nie wyobrazam sobie mieszkac z kimś, młodzi zawsze od poczatku powinni byc sami jak tylko jest mozliwosc, nawet mimo dobrych relacji zawsze cos jest nie tak. Ja gdybym miała mozliwośc powrotu do Polski i wiedziałbym że sie utrzymamy tu to nie chciałbym byc od niej uzalezniona, na pewno nie od takiej tesciowej która w zasadzie nie chce nam pomóc a podporzatkowac Wasze życie pod jej. Po pierwsze co to za pomoc jeżeli dziecko ma iśc do złobka, czego wy nie chcecie, a ty natychmiast znaleśc pracę. Jezeli tak by musiało byc to byś bez jej pomocy to sobie załatwiła i wcale sie jej o nic nie prosiła. Po drugie z niczego nie musicie sie tłumaczyc a juz na pewno nie dac sie przekabacic na jej stronę. Musicie podjac decyzje i jej sie trzymac i nie pozwolic soba manipulowac. Pamietaj że to predzej czy pozniej nie wyszło by wam na dobre. Uciekajcie od niej jak najszybciej. Zamieszkaj w Polsce, maz niech pracuje za granica, trudna sytuacja ale jak musi byc niech lepiej bedzie tak. Ja bym uczyła sie jezyka, a powiedzmy po 3 latach poszukała pracy za granica i wrociła do meza, wtedy córka do żlobka i na wynajem isć, sami. Takze moja rada, pogadaj z mezem, dogadajcie szczegóły i postanowcie coś puki nie jest tragicznie. Wroć, żyj sobie spokojnie, bez stresu, maz niech przyjezdza, może jakas kaske odłożycie i żyjcie wg siebie a nie kogoś. Powodzenia :) 

Krótko - liczcie na siebie. Nie dajcie sie uzależnić.

Jesetem dużo szczęsliwsza odkad tesciowa nie mówi mi co mam robić bo nie zależę od niej. Pomaga jesli chce. Przeżyliśmy okres kiedy odmówiła nam pomocy, a ja nie miałam nawet na leki dla dziecka.

mój brat z zona codziennie dojezdzaja do pracy w de sa ze słubic ;) 

To na pewno nie jest pomoc tylko ustawianie Was... Pomoc jest wtedy kiedy sie odczuwa ulge a nie frustracje ... powoli malymi kroczkami na pewno stwaialabym na siebie a nie na "pomo" tesciowej ...

A jemu w pracy nie nalezy sie rozłąkowe lub zasilek na dziecko?