Kasia Ty wiesz, ja wiem , wiele osób wie, a i tak znajdą sie ludzie mówiący, że grubasy żarły na potęgę, dupska im porosły na kanapie przed tv, a kilogramy nie biorą się z powietrza.

Nie przekona mnie stwierdzenie, że odpowiednia dieta i zdrowy tryb życia wystarczą.

Zawsze byłam szczupła. zero cycka, tyłka i nic z tych rzeczy.

4 lata temu zaczełam mieć problemy z okresem, pojawiło mi się owłosienie tam gdzie nie powinno, a kilogramy zaczeły skakac jak szalone, mimo że miałam fizyczną pracę po 16 godzin na dobę na nogach, w biegu...

Testostern miałam większy niz połowa facetów na naszej planecie. Bardzo bardzo bardzo cieprpiałam, i tak jest do tej pory. Mimo badań, prób, ćwiczeń musiałam brac hormony żeby zajśc w ciążę. Hormony tez dołożyły swoje. 

Ciąża była momentem kiedy czułam się kobietą, 9 miesięcy w ciągu ostatnich 5 lat. było dla mnie fajne i cudowne. Po porodzie wróciłam ze szpitala lżejsza o 15 kilo, ludzo mnie nie poznawali na ulicy. Kupowałam ubrania r. 38 i małe M i byłam meeeeeeega szczęśliwa

Teraz mimo diety, ćwiczeń wszystko wróciło, znowu czeka mnie terapia hormonalna. 

Też walczę ze spojrzeniami, ostatnio dziecko w piasku zapytało dlaczego  mam czarne ręce i mimo, że to było male dziecko wróciłam do domu i ogoliłam włosy na rękach... 

Życzę Ci  pokonania chorób, bo wiem po sobie, że najmniejsza zmiana dział na psychikę i wszystkie relacje mega pozytywnie. 

Ja byłabym kobietą z brodą.... A ,moja choroba wynika i z hormonów i z psychiki. Cierpie na jedzenie kompulsywne, mam stany depresyjne. Biorę leki, 1,5 roku terapii i .. brak postepu.

Operacji się boję ..  bo boję się spieprzyć robotę chirurgów.

To wynika chyba głównie z tego ze w dzisiajszych czasach naprawdę wielu ludzi obżera się chorobliwie fast foodami, slodyczami itd. i nie dbaja o siebie po prostu- zobacz co sie dzieje w USA. Tacy ludzie nie wzbudzaja szacunku innych bo to znaczy że nie mają kontroli nad soba, tak samo jak np. alkoholik( to też choroba),

Czy to wynika z hormonów, depresji itd. tego nie widać golym okiem, a na pewno u większości ludzi wynika  z błędów popełnionych w młodości np. przez rodziców takiego człowieka. Sama dzisiaj z niesmakiem patzrylam na 2 10- letnie dziewczynkki za nadwaga bo mialy każda swoja paczke chipsow i wcianly na calego- jedna miala nawet 2 paczki! Juz im wspolczuje pozniejszych problemow.

Jesli ktos mowi "jem bo lubię, czuję sie dobrze z nadwaga, nie przeszkadza mi mój wygląd" to nic mi do tego, jego cialo nich sobie robi co chce. Ale chyba  w wiekszości przypadków tak nie jest....tylko ze b. cięzko jest walczyc z wlasnymi przywarami, ja nie potrafie sobie odmowic przekąsek i np. piwa przez co cięzko mi jest schudnac nawet 3 kg:/  W przypadku ludzi ktorzy "lubia jeść" jest niestety czesto tak że błędy żywieniowe i całą kulture jedzenia przekazuje sie swoim dzieciom, tutaj na pewno nie ma miejsca na tolerancje, bo w ten sposob ruinują  także ich zdrowie.

Inna sprawa jest że grubemu jest łatwo "dowalić" jest łatwa ofiara bo jego problem jest ewidentny. Przez co jakies niedowartosciowne jednostki maja okazje zeby sie dowartosciować.

Miśka wyobraź sobie  że nie każdego stać na dopbrego lekarza,a na NFZ jak zwykle mega kolejki i niedouczeni gamonie. Masz pieniądze to idziesz do najlepszego-nie masz idziesz do takigo jaki jest albo wcale....