Lepiej nie karmić i czuć się dobrze psychicznie niż być zestresowaną koniecznością karmienia. Wtedy i dziecko jest zestresowane. A po co?
Na początku miałam troszkę opory przed karmieniem publicznym, ale potem stwierdziłam, że jak dorosły może jeść publicznie to niby czemu dziecko nie? Poza tym dorosły niejednokrotnie wygląda przy tym obleśnie a dziecko wręcz przeciwnie. To samo dotyczy epatowania nagością - nikogo nie bulwersuje półgoła laska, która świeci cyckami i pośladkami w przykrótkiej kiecce, a karmiąca kobieta dyskretnie zasłaniająca pierś już tak. Także stwierdziłam, że się nie będę przejmować. Wtedy też przestało mnie męczyć, że idąc na spacer przygotowałam za mało mleka albo że będzie zimne. Dla mnie karmienie piersią jest po prostu wygodne. Ale nigdy nie uważałam że muszę to robić za wszelką cenę.
lepiej bym tego nie ujęła
Na początku miałam troszkę opory przed karmieniem publicznym, ale potem stwierdziłam, że jak dorosły może jeść publicznie to niby czemu dziecko nie? Poza tym dorosły niejednokrotnie wygląda przy tym obleśnie a dziecko wręcz przeciwnie. To samo dotyczy epatowania nagością - nikogo nie bulwersuje półgoła laska, która świeci cyckami i pośladkami w przykrótkiej kiecce, a karmiąca kobieta dyskretnie zasłaniająca pierś już tak. Także stwierdziłam, że się nie będę przejmować. Wtedy też przestało mnie męczyć, że idąc na spacer przygotowałam za mało mleka albo że będzie zimne. Dla mnie karmienie piersią jest po prostu wygodne. Ale nigdy nie uważałam że muszę to robić za wszelką cenę.
