Dobre pytanie

Słabe pytanie

Szczegóły

Hmm... TAK czy NIE Twoim zdaniem?
...............................

Znaczenia wieku w kwestii rodzicielstwa upatrywano do niedawna jedynie w odniesieniu do kobiet. Ostatnio coraz więcej mówi się o tym, że wiek odgrywa rolę także w przypadku mężczyzn. Czy to możliwe, że wpływa nawet na dziecięce IQ?



Wiek mężczyzny wpływa na rozwój płodu
Kobieta rodzi się z ustaloną liczbą komórek jajowych, których stopniowo, w miarę upływu lat ubywa, podczas gdy produkcja plemników trwa przez całe życie mężczyzny. Proces ich tworzenia jest szybki, a żywotność niska, więc nie starzeją się one wraz z mężczyzną. To prawdopodobnie ten argument stoi u podstaw twierdzenia, że wiek kobiety odgrywa rolę w kwestii starań o dziecko i rozwoju płodu, podczas gdy wiek mężczyzny nie ma żadnego znaczenia.

Tymczasem fakt, że plemniki powstają przez cały czas, także w późnym wieku, zwiększa znacznie ryzyko wystąpienia w nich ewentualnych wad i mutacji. Oczywiście nie ma w tym względzie żadnej reguły, ale są zaburzenia i choroby, których prawdopodobieństwo wystąpienia u dzieci wzrasta właśnie z wiekiem ojca. To m.in. dysleksja, zespół Downa, achondroplazja (zachwianie proporcji ciała), schizofrenia, autyzm, progeria (przyspieszone starzenie się), zespół Marfana (choroba tkanki łącznej), zespół Aperta (zbiór wad wrodzonych), psychoza maniakolno-depresyjna czy nowotwory.
Kiedy zostać tatą, by mieć zdolne dziecko?
Badacze pracujący pod kierunkiem Johna McGratha z Instytutu Mózgu w Queensland w Australii wskazują na jeszcze jeden powód, dla którego wiek mężczyzny zdaje się być ważnym kryterium podczas podejmowania decyzji o powiększeniu rodziny. Twierdzą oni, że istnieje zależność pomiędzy wiekiem ojca a poziomem inteligencji jego dziecka. Ich wnioski zdecydowanie potwierdzają teorię mówiącą, że im straszy kandydat na tatę, tym gorzej. Z badań naukowców wynika, że wraz z wiekiem mężczyzny wzrasta ryzyko, że jego dziecko będzie sobie gorzej radziło w szkole i słabiej wypadało w testach inteligencji.


Wnioski takie wyciągnięto na podstawie danych zebranych wśród 33 437 amerykańskich dzieci, które przeszły serię testów oceniających wrażliwość ich zmysłów, zdolność myślenia, rozumienia, zapamiętywania i uczenia się, koncentrację, a także koordynację ruchową. Zgodnie z jedną z hipotez winien jest fakt, że komórki Sertolego, wspierające produkcję spermy w kanalikach nasiennych, podlegają wraz z wiekiem różnego rodzaju mutacjom, przez co plemniki mogą być wadliwe. To z kolei prowadzi do uaktywniania się różnego rodzaju zaburzeń rozwojowych u dzieci.

Co ciekawe, jeśli chodzi o wiek kobiet, z badań wynika coś zupełnie przeciwnego - im starsza mama, tym lepsze wyniki w testach IQ dziecka. Naukowcy tłumaczą to faktem, że żeńskie komórki rozrodcze powstają już w czasie przebywania dziecka w łonie matki i do momentu, aż nie zostaną wykorzystane, w ich DNA nie zachodzą żadne niekorzystne zmiany. Czyżby związki młodych mężczyzn ze starszymi od siebie kobietami nabrały właśnie nowego wymiaru?


Im starszy tym… lepszy!
Opisaną zależność między wiekiem ojca a poziomem inteligencji dziecka trudno jednak uznać za pewnik, bowiem z obserwacji i logicznej analizy wynika coś zgoła przeciwnego. Im starszy jest ojciec, tym większa jego wiedza i bogatsze doświadczenie, a to znaczy, że jest w stanie przekazać dziecku znacznie więcej, niż gdyby został tatą jako młokos. Oprócz szeregu zdolności i umiejętności, które może mu wpoić, przykłada też większą wagę do jego rozwoju i edukacji, bo na własnym przykładzie wie, jak bardzo przydaje się ona w życiu. Tymczasem ojcostwo w młodym wieku to lekcja życia w dużej mierze dla samego taty. Nie ma przesady w stwierdzeniu, że bycie ojcem przyspiesza dojrzewanie – rozwija, uczy radzenia sobie z obowiązkami, problemami, stresem. Dzięki temu doświadczeniu mężczyzna ma szansę lepiej poznać samego siebie i swoje silne strony, staje się bardziej wydajny, skuteczny, elastyczny, lepiej dopasowuje się do nowych sytuacji i chętniej podejmuje nowe wyzwania.

Oddając sprawiedliwość naukowcom, trzeba jednak zauważyć, że dzieci najbardziej uczą się poprzez naśladownictwo. Być może, mając za wzór takiego wszechstronnego ojca, same chętniej dążą do poszerzania wiedzy? Czyżby właśnie w tym tkwił fenomen inteligencji dzieci zrodzonych z młodych tatusiów? To chyba lepsze wyjaśnienie niż takie, że inteligencję mamy zapisaną wyłącznie w DNA.

Agata Cygan-Kukla/kgm/dzieci.pl