• żądna wiedzy
• pomocna
• aktywistka
• blogerka
• dokumentalistka
• doświadczona

• Profil
• Blog
• Galeria

co za ludzie ... :(

dziwak | 2008-05-06 10:52

Komentarze: 6

Majówka upłynęła mi pod znakiem prac ogrodowych - pogoda i czas pozwoliły uporządkować wszystko tak jak należy. A i brzuch, chociaż już duży jeszcze nie jest monstrualny i dał możliwość dokończyć sprzątanie grządek. Synek zdrowo kopie i chyba nawet lubi kiedy męczę się na świeżym powietrzu :) I wszystko byłoby piękne gdyby nie ludzie... Czemu są tacy? Czemu kiedy potrzeba pomocnej dłoni to nikogo - a jak wreszcie można odpocząć to zaraz się znajdują "wujkowie dobra rada"? Boże, nerwy mi jeszcze nie przeszły do dziś, a w niedzielę myślałam że w końcu kogoś pobiję... Kochana rodzinka - nie zadzwonią, nie odwiedzają, kiedy sama chcę do kogos pojechać to oczywiście pora nieodpowiednia, czasu nie mają, nawet nie ma z kim pogadać kiedy nachodzą mnie wątpliwości (bo nic więcej bym nawet nie chciała). Pokażą się na godzinę w długi weekend - i jazda, pretensje, pouczenia. - Nie koś, nie podlewaj! Nie wolno się męczyć!  - No to co mam zrobić kiedy nikt nie pomoże? mam zapuścić dom, mieszkać na śmietniku zarośniętym chaszczami... nie posiać i nie zebrać, nie przygotować... a potem nie będzie owoców i pieniędzy na rachunki w zimie?... - NIE, najważniejsze dziecko! - No jasne - ale on będzie musiał za coś jeść i spać w ogrzewanym domu... Wtedy jakoś tak spuścili oczy w ziemię. Ale zaraz następna kwestia: Wyrzuć z domu zwierzęta, niehigienicznie, bakterie, koty w domu = toksoplazmoza. Na nic spokojne tłumaczenia że jestem już odporna, badania były w porządku itp. Wyrzuć!!!! Może mam od razu pozabijać?!? Jakoś zdzierżyłam póki się wreszcie nie wynieśli. Nawet nie wygarnęłam im że sami gorzej swoim dzieciom szkodzą paląc bez przerwy papierosy. Ale cały wieczór płakałam w sierść wilczura. Zwierzaki były grzeczne jak nigdy, a kotka łasiła się wyjątkowo. Dlaczego te czworonogi potrafią bardziej współczuć niż ludzie? Skąd tyle żółci i jadu, sama krytyka pracy z której byłam taka dumna, że daję radę... Może ja faktycznie nadaję się tylko do lasu, bo nie zrozumiem nigdy tych ludzi.