Zazdroszczę nie którym osobą że są szcześliwi maja kochajacych mężów/partnerów.A nie to co ja nieutacznik.Nie potrafię na Siebie patrzeć w lusterku , czuję wstręt do Siebie ,zdaje sobie sprawe że to nie jest normalne.Przytłacza mnie to wszystko , nigdy nie patrzyłam na swiat w barwach kolorowych zawszw było/jest ponuro i źle.Czy to się zmieni?oj chyba nie w tym życiu...
Kochana będzie dobrze. Czas może zacząć widzieć świat w leszych kolorach? Facetów jak kwiatów. Tylko trzeba dobrze poszukać i zmienic podejśćie do zycia. Przynajmniej sie starać. 
czasem też mam takie wizje, ale to nie znaczy że jesteś nieudacznikiem , po prostu szczęście sprzyja innym :(
Wszystko zalezy tylko od nas i tylko od naszego podejścia do każdej ze spraw. Cieżo jest czasem patrzec optymistycznie, niektórzy ludzie tak po prostu mają, że po prosru są pesymistami, smutasami. Ale można z tym walczyc, tylko trzeba na prawdę mocno tego chciec. Pomyślec - co mi da zadręczanie się, płacz, ciągłe takie beznadziejne życie, skoro mogłabym w tym czasie się uśmiechnąc, wyjśc gdzieś, zrobic coś, co lubię, odciąc się, nabrac dystansu, nie myślec? Zaakceptowac coś, co się już stało i zapomniec, gdzieś w mózgu zaszufladkowac i iśc dalej, ku przyszłości, z nadzieją. Życie mamy jedno i sami je dla siebie budujemy.. Łatwo mi mówic - jestem starszną pesymistką z natury.
|
|
