Od razu pisze, że ja się nie zgadzam, bo mam syna ,a  rozwija się normalnie nawet swoje koleżanki dogania więc nie wiem kto to wymyślił ;-)

Studiowałam pedagogikę i niestety na podstawach psychologii uświadamiali nas, że tak jest.

nie jest to regułą, ale rzeczywiscie zauważyłam że czesto tak jest :)

tak słyszałam, że przede wszystkim później mówią, i nie znam żadnego który mówiłby mając 1,5 roku

Lekarz mówił że chłopcy wcześniej mogą zaczynać siadać chodzić bo są silniejsi ale dziewczynki szybciej mówią,ale to prawda w końcu dziewczynki szybciej dojrzewają

a jednak chyba jest róznica

Dziewczynki wcześniej uczą się mówić, ponieważ ich mózg jest do tego celu lepiej zorganizowany. Funkcja mowy jest umieszczona z przodu lewej półkuli, podczas gdy u mężczyzn mieści się ona zarówno z przodu, jak i z tyłu – jest to układ mniej efektywny.
Mając w mózgu bardziej wyspecjalizowane ośrodki mowy, dziewczynki wypowiadają pierwsze słowa we wcześniejszym wieku niż chłopcy i mają bogatsze słownictwo. W badaniach dzieci od dwóch do czterech lat okazało się, że dziewczynki częściej potrafią poradzić sobie z subtelnościami gramatyki. Łatwiej im określić różnicę między I did this a I’ve done this, czy też użyć strony biernej zamiast czynnej: I’m being teased by Jimmy zamiastJimmy’s teasing me.

Kiedy dziewczynka osiągnie trzy lata, 99% jej mowy jest zrozumiałe dla otoczenia; chłopcom zabiera to przeciętnie o rok więcej. (Einstein miał pięć lat, kiedy zaczął mówić.)
Dziewczynki budują zdania dłuższe i bardziej skomplikowane, robią mniej błędów gramatycznych i osiągają lepsze wyniki w testach, w których trzeba wymyślić jak najwięcej słów zawierających określoną literę alfabetu.84 Po upływie miesięcy, kiedy dziecko zaczyna samodzielnie chodzić, chłopcy wykazują większe zainteresowanie odkrywaniem zakamarków swego niewielkiego świata.
Większa masa mięśniowa pozwala im wędrować dalej i odkrywać więcej niż ich siostrom. Rzadziej też wędrują z powrotem do matki szukać tam uspokojenia. Naukowcy wymyślili test, w którym przez środek dziecięcego pokoju biegnie bariera oddzielająca dziecko od matki. Dziewczynki częściej stawały na środku przeszkody i płakały. Chłopcy podejmowali małe wyprawy do krańca przeszkody, aby zobaczyć, czy nie ma drogi naokoło.

W takim razie mój syn ma coś nie tak z mózgiem, bo nie ma nawet dwóch lat a mówi zrozumiale zdaniami...