2012-10-11 06:16
|
Moje drogie jak to z Wami, czy wszystkimi obowiązkami w domu oraz przy maluchu zajmujecie się same ?? czy Wasi partnerzy Wam pomagają?? U mnie wszystko jest na mojej głowie :( i nie daje już rady zarówno pod względem fizycznym jak i psychicznym. Mój mąż miał w tym tygodniu pełno spotkań służbowych i przez 3 dni byłyśmy tylko we dwie i mała dała mi nieźle popalić. Tak jak zawsze spała przez cały dzień to od poniedziałku wszystko obróciło się o 180 stopni ;( zero snu tylko płacz i krzyk... ma problemy z odbiciem po jedzeniu i się strasznie męczy nie wiem jak jej pomóc i to doprowadza mnie do rozpaczy i łez. Wczoraj wieczorem przyjechała do mnie moja bratowa żeby wykąpać mała i ją położyć, tak bym mogła się przespać... padłam o 20, wstałam po 23 jak mój mąż wrócił z pracy i nawet ze mną nie porozmawiał nie spytał co się dzieje tylko położył się do łóżka... Mój dzisiejszy dzień rozpoczął się o 4 rano od karmienia Igi, później ładnie jej się dobiło i zasnęła tyle, że ja już później nie mogę zasnąć. Więc mam już poprasowane, zrobione śniadanie i wymyte podłogi . . . wiem, że sama sobie jestem winna bo nie umie najzwyczajniej usiedzieć na dup... jak jest coś do zrobienia. A do tego wszystkiego dochodzą pretensje moich rodziców dot. mojego odżywiania :( (słyszałam już hasła ,,zabierasz mi pół zdrowia,, ,,dostane przez Ciebie zawału,, itp ;( )faktycznie dużo zeszczuplałam waga wyjściowa w ciąży 54kg a teraz 5tyg po porodzie 47kg przy wzroście 178cm. Ale wole szybko wszystko zrobić jak już uda mi się uspać Igę zamiast usiąść na tyłku i jeść... jedyny posiłek który ,,celebruję,, to śniadanie a reszty może już nie być, ważne że mogę zrobić sobie Inkę i ja wypić ;). Też czułyście się samotne po narodzinach malucha?? czy uważacie, że mam powody do narzekania?? jeśli tak to co byście zrobiły na moim miejscu..
TAGI
Brak tagów, bądź pierwsza!
Odpowiedzi
baksia wez na luz dlugo tak nie pociagniesz,pogadaj z druga gorsza polowa i popros rodzicow o pomoc nie jestes sama a jezeli dalej bedziesz ciagla na takich obotach to siadziesz psychicznie i fizycznie juz calkiem i nawet mala nie bedziesz mogla sie zajac
zgadzam się, masz bliskich niech ci troche pomogą. i zacznij jesc normalnie bo sie w jakies choróbsko wpędzisz jeszcze i dopiero będzie nieszczęście. Ja cały czas angażuje mame teściową i siostre do pomocy. bo małżonek też bez przerwy pracuje.
Do mojego porodu jeszcze daleko, a też martwię się, czy podołam wszystkim obowiązkom. Mój partner teraz nie pomaga mi w obowiązkach domowych, a boję się, co będzie jak dojdą jeszcze obowiązki z maluszkiem.. Dlatego myślę, że masz prawo prosić o pomoc najbliższych (rodzinę, sąsiadki, koleżanki). Nie musisz robić wszystkiego na "już". Najważniejsze jest to, żebyś dbała o siebie :) Głowa do góry, trzymam kciuki za Ciebie i maluszka :) Pozdrawiam!
