Ciąża z 40tygodni.pl

Coś Ty :) Moja przyjaciółka ma adoptowaną córeczkę :) Nie raz się rozpędzamy w rozmowach w przyszłość ( też mam córkę ) jak to będzie jak one będą miały dzieci :)

i co ona mówiła na ten temat?? :)

Kochana już się nie umie doczekać hihi ale na poważnie bo temat był nawet ostatnio odnośnie zostawiania ubranek po dzieciakach ( będę miała 15 lat różnicy między dziećmi i żałuję, że wszystko oddałam po Majce ) Poza tym dla matki to naturalne, nie ważne czy dziecko jest adoptowane. Powiem Ci coś jeszcze, teraz mała wciąż klei mi się do brzucha i wciąż pyta mamy : Ty mnie urodziłaś też pupą? Ma 6 latek i Ta jej wciąż powtarza, nie mamusia Cię nie urodziła ale kocha. Ta macha rączką i za chwilę znów się pyta. Wiesz Ty się martwisz ale to taka miłość, że nie potrzebnie. Napiszę zaraz coś, że wszyscy mnie zjedzą. Przyjaciółka mi kiedyś powiedziała, że cieszy się że mogła mieć dzieci jakkolwiek to okrutnie brzmi, bo wtedy nie adoptowała by małej a bez niej życia sobie nie wyobraża... tu jest inny strach, że mała dorośnie i zacznie szukać matki biologicznej.

Wiesz, ja znalazłam swoją matkę biologiczną,ale stwierdzam,że to była największa porażka w moim życiu. Raz ją widziałam i powiedziałam,że nigdy przenigdy więcej nie chcę mieć z tą babą,która była tylko moim inkubatorem(z resztą urodziła mnie w 8 miesiacu, miałam trzęsawkę poporodową spowodowaną niedotlenieniem i zespół alkoholowy noworodka-więc to mówi samo za siebie) i szybko ta akcja była zakończona,ale Mama była pozytywnie nastawiona do tej sytuacji,bo spodziewała się normalniej kobiety,ale się zawiodłyśmy...

Jeszcze mi przyszło do głowy jedno- Twoja mama na pewno jest podwójnie szczęśliwa z tego względu, że nie będziesz przezywać tego co ona, zaszłaś w ciążę i będziesz mieć swojego dzidziusia. Pomyśl co by czuła, gdybyś była w podobnej sytuacji jak ona kiedyś? To by jej złamało serce ponownie.