JesteśMY.
Komentarze: 24Mnie się łezka kręci w oku, kiedy widzę to zdjęcie gdzie Marcelek tak mocno kocha swojego braciszka i mamę - tak mocno nas ściska.... Czytaj dalej »
Jak dotychczas szło w miarę gładko, dosć stabilnie, bez zagłębiania się w techniki macierzyństwa zaawansowane tak dziś nastąpiło zachwianie równowagi. Dwa tygodnie przeszły wbrew moim oczekiwaniom płynnie, choć nie odróżniam niedzieli od wtorku, a wyszłam z domu tylko trzy razy, w tym raz koło domu na wietrzenie młodzieży bo spadł wreszcie śnieg trza było to zobaczyć i poczuć na własnej skórze. Jedyne na co narzekałam to kłopoty ze snem w nocy. Generalnie Antoni budzi się co dwie godziny, co trzy tylko nad samym ranem od ok 2 - tej do ok 5 - tej. W dzień śpi, jedynie koło południa wykazuje wzmożoną aktywność, a od 15-tej do 17-tej zawsze przesypia jak kamień, budzimy go z trudem na kąpiel. Bo jak wiecie nasze dzieci śpią od 18tej już na noc ;) ( pewnie póki jeszcze ciemno za oknem, czyli do czasu). Po kąpieli Antek śpi w wózku w kuchni z nami, około 20:30 budzi się na dobranocnego cyca i idziemy spać ( jak Bóg da) bez większych komplikacji.
A dziś, nie wyspałam się, rzecz naturalna przy byciu matką, chodziłam obolała cały dzień, a Antoś cóż..potrzeba bliskości także w dzień, więc jak nie na cycku no to ryk. Albo chociaż na rękach, żal mi Marcelego, bo strzelał fochami na lewo i prawo, choć wbrew swojemu stanu fizycznemu stawałam na głowie żeby czuł się też bardzo ważny to i tak foch na fochu... także dziś pierwsza dniówka, gdzie permamentnie uświadomiłam sobie, że nie ma lekko, a obiad robiłam na trzy razy, i uśpiłam się popołudniu ze zmęczenia tak, że nie obudziły mnie krzyki zabawy Maniusia. Potem do mnie przyszedł i tak się poprzytulał, sił mi przybyło. Kilka minut rewitalizacji. Gdybym była sama w domu mogłabym o takowej sennej reaktywacji zapomnieć.. a tak Farben trzymał pieczę nad małolatami i nad płomieniem w kominku żeby było wszystkim ciepło. Mam takiego farta na starcie.
Odurza mnie trochę wizja, że dopóki się karmimy dopóty nie wyjdę nigdzie szybko. Sama. Przeraża.
Pozostałe wpisy
Szpital na peryferiach.
Komentarze: 11Obiecałam, że kiedyś o tym napiszę. O tym, czyli dokładniej o szpitalu w którym wydałam na świat mojego Drugorodnego. Szpital na peryferiach jak to... Czytaj dalej »
Taki Antek.
Komentarze: 6Jestem na nogach od piątej, potem nie warto zasypiać, bo po karmieniu Antka i tak budzi się Marceli. Kiedy myślę wieczorem o tym by dać pierść i iść... Czytaj dalej »
Wciąż jeszcze dni.
Komentarze: 20Jeszcze w dniach liczymy ile mierzy życia nasze drugorodne dziecko. A pierworodny niebawem już zaliczy swoje pierwsze dwa latka ;) Wbrew pozorom jako rodzice dwójki dzieci nie... Czytaj dalej »
Marceli i Antoni.
Komentarze: 29Antoni to dziecko jAnioł a Marceli to brat jAnioł. Antoni śpi, je, sadzi kloce, i grzecznie się przebiera jeśli nie głodny. Marceli przy wszystkim mu towarzyszy, ciągle go... Czytaj dalej »
Operacja Antek.
Komentarze: 22Zgodnie z planem zgłosiłam się do szpitala w Chrzanowie jeszcze przed 8:00. Miałam nadzieję, że wszystko rozwiąże się jeszcze tego samego dnia, że Antonio... Czytaj dalej »
Poznajcie się!
Komentarze: 81A więc, z relacji na żywo wiem, że i Wy miałyście relację od Kamili, o stanie naszych postępów porodowych - z sukcesem zakończona cc - Antoni Tomasz jak wiecie... Czytaj dalej »
Chciałam podziękować WAM ♥
Komentarze: 68Dziękuję Wam dziewczyny za każdy jeden wspierający komentarz, robawiający mnie, czy rozczulający. Za to że byłyście i chciało Wam się czytać moje... Czytaj dalej »
Jak się zmienialiśmy - 40 tygodni z Antosiem.
Komentarze: 21Ponieważ przez te miesiące i ciążę razem z moim brzuszkiem rosło mi duspko i cała reszta... Czytaj dalej »
