Czy też macie czasem dość? Wszyscy zawsze mówią jak to cudnie jest być matką, super karmić piersią i inne tego typu pierdy..a tak na serio nikt nigdy nie przyzna się, że czasem ma dość i wychodzi z siebie. Nie to, że nie kocham swojego szkarbka, bo jest najcudowniejszy na świecie, ale czasem po prostu wysiadam, patrze na siebie, wory pod oczami jakich nigdy w życiu nie miałam, zataczam się z niewyspania, a jak czasem ma ataki płaczu, po prostu mam ochote wyjść, albo się załamuję i ryczę razem z nim :( Nie chodzi o to, że się nie staram, ale zastanawiam się czy jakaś ze mnie zła matka czy coś, ze czasem mam dość. Nikt nigdy wprost się nie przyzna, że macierzyństwo ma rózwnież swoje ciemne strony...
nie miałam na mysli blogów, bo w necie jest się osobą anonimową, to do wszystkiego można się przyznać..bardziej chodziło mi o to, że żadna z koleżanek które mają dzieci nigdy Ci nie powie, że jest cięzko..tylko cały czas jak to jest cudownie..a np. o krwawiących sutkach, kolkach, czy masakrycznym zmęczeniu nikt prosto w oczy Ci nie powie. Tym bardziej, żeby się przyznać tak wprost, że ma się czasem dość.
wiadomo nie zawsze jest kolorowo, która z nas nie ma czasem dosyć? Trzeba zacisnąć zęby i będzie ok;)
Generalnie, ja sobie juz wczesniej zdawalam sprawe zanim zaszłam w ciąże.. Mam znajomą z 2 dzieci i od poczatku mi tłukła, żebym się 2 razy nad tym zastanowiła ;) Wiem jak jest chociaz nigdy nie opiekowalam sie dlugo takim malcem. Boje się, że nie dam rady ze wszystkim....
Ale juz wiem, że nie bede wszystkiego w domu robić sama, bo moj przyszły mąż jest od tego by mi w tym pomoc. Wiem że nie bedzie cudownie jak na obrazku ..Mimo to kobieta decyduje sie na macierzynstwo pragnie podzielic sie swoja miloscia. Tylko nie mozna zapomniec o sobie. Nieszczesliwa, zmeczona, nie zadbana mama bedzie sfrustrowana, dobraze jesli jest ktoś obok. mąż, bliska kolezanka, mama, ciocia....ktos kto wesprze odciazy, pozwoli sie wyspac wykąpac.. Mam nadzieje, ze macierzynstwo mnie nie przerosnie.
wszyscy patrza na mnie jak na idiotke gdy mówię że ciąża to najgorszy okres mojego zycia, że jest źle, tragicznie, koszmarnie, że wolałabym ciężko fizycznie pracowac niż leżeć zmęczona z tysiącami dolegliwości ciążowych. nienawidzę pytań jak się czujesz bo nikt nie chce słyszeć że tragicznie, albo jak pajęczyca z której mają się wyklucz tysiące pająków przegryzając jej brzuch od środka. rzygać mi się chce od tego jak wszyscy mówią jakie to piekne uczucie mieć małą istotę pod sercem, dla mnie to raczej jak "obcy ostatnie starcie" czujesz że jakiś kriters chce ci połamać żebra i poskakać po pęcherzu. niektóre kobiety po prostu nie są stworzone do ciąży i ja jestem tego najlepszym przykładem. ale tak to jest nie wypada mówić że ma się dość dzieci i ciąży, każda matka miała takie chwile że chciała swoje dziecko udusić albo zostawić i pójśc w pizdu jak ryczało całą noc i nie wiadomo o co chodzi, oczywiście to skrajne emocje i zaraz przechodzą ale czasami z bezsilności rózne rzeczy chodzą po głowie
