zależy od księdza. mój mąż miał być chrzestnym swojego siostrzeńca, ale ksiądz się nie zgodził bo mamy właśnie tylko ślub cywilny

zależy od księdza. mój mąż miał być chrzestnym swojego siostrzeńca, ale ksiądz się nie zgodził bo mamy właśnie tylko ślub cywilny
no wlasnie boje sie ze sie nie zgodzi :/
Ogólnie prawo kościelne mówi że nie może być taka osoba ale to zależy od księdza
W mojej parafii i ogólnie w moim mieście nie może być taka osoba chrzstnym bądź chestną. Brat mojego męża też ma tylko ślub cywilny i ksiądz nie pozwolił mu być chrzestnym Naszego syna
Wszystko zależy od księdza...
Kosciół twierdzi ze nie , jakby sie ksiadz nie zgodzil powiedz , ze chcesz aby była świadkiem chrztu .
Teoretycznie nie ale w praktyce to różnie bywa. Teściowa z drugim mężem na chwilę obecną mają tylko ślub cywilny ale zagadali z proboszczem i ten się zgodził, żeby drugi mąż był chrzestnym (naszego drugiego bobo :-) ).
u mnie nie
Huh, dwa tygodnie temu przekopałam pół internetu by tą informację znaleźć :D Wg prawa kanonicznego - może być. Co najwyżej proboszcz może mieć obiekcje, ale to już zatwardziały by musiał być :)
Z tego wynika, że nie
http://www.archpoznan.org.pl/serwis/artykuly/2002/1/chrzest.htm
cytat:
Zasadniczo wybór chrzestnych należy do rodziców dziecka, którzy oczywiście swoją decyzję mogą dowolnie konsultować. Zadaniem duszpasterza jest jedynie sprawdzić czy przedstawieni kandydaci spełniają warunki określone przez Kościół i zatwierdzić wybór rodziców, jeśli nie ma zastrzeżeń.
Warunki te zawiera kan. 874 §1 KPK. By móc być dopuszczonym do przyjęcia zadania chrzestnego należy:
-być wyznaczonym przez przyjmującego chrzest (jeśli jest to możliwe), jego rodziców, tego kto ich zastępuje, a gdy ich nie ma, przez proboszcza lub szafarza chrztu;
-posiadać wymagane do tego kwalifikacje oraz intencję pełnienia tego zadania;
-mieć ukończony szesnasty rok życia, chociaż biskup diecezjalny może określić inny wiek, a nawet proboszcz czy szafarz mogą dla słusznej przyczyny dopuścić wyjątek w tym względzie;-
być katolikiem, po I Komunii św., bierzmowanym, prowadzić życie zgodne z wiarą i odpowiadające tej ważnej funkcji;-
nie być ojcem lub matką przyjmującego chrzest;-
być wolnym od jakichkolwiek kar kościelnych, zgodnie z prawem wymierzonych czy deklarowanych.
Skoro kandydaci na chrzestnych winni być katolikami wyznającymi swą wiarę życiem zgodnym z nauką Kościoła, nie może dziwić fakt, że nie dopuszcza się do pełnienia tej funkcji osób żyjących w związkach niesakramentalnych, czy młodzieży, która odmawia uczestnictwa w katechizacji mimo, że ze względu na swój wiek i naukę w szkole średniej powinna w niej uczestniczyć.
Instrukcja duszpasterska Episkopatu o udzielaniu sakramentu chrztu św. dzieciom z 1975 r. określa pewne wymagania jakie stawia Kościół duszpasterzom w relacji do potencjalnych chrzestnych. Powinni oni:
-doradzać rodzicom, by szukali chrzestnych wśród bliższej rodziny i sąsiadów;
-przeciwstawiać się zwyczajom zapraszania do podjęcia obowiązków rodziców chrzestnych przez ludzi przygodnych, dobrze sytuowanych, którzy prawdopodobnie nie będą interesowali się wychowaniem religijnym dziecka;
-żądać, jeśli ich nie znają, odpowiedniego świadectwa kwalifikacyjnego z parafii w której kandydaci na rodziców chrzestnych mieszkają.
Rozumiejąc doniosłe znaczenie chrzestnego w życiu osoby ochrzczonej widzimy, że jego wybór nie może być przypadkowy. Trzeba znaleźć kandydata, który dzięki swojej wierze i sposobowi życia będzie umiał dawać właściwe świadectwo umacniające osobę ochrzczoną na jej drodze wiary.