i tak i nie 

roslinko rozumiem Twoje podejscie, to smutne- to fakt- ale z tego co napisalas wnioskuje, ze lepiej byc z takim facetem, bo nie mam dokad pojsc... czyli innymi slowy, zezwalam na to facetowi (zdradzil raz to i drugi moze) bo i tak od niego nie odejde?

jesli ja bylabym w takiej patowej sytuacji, to nie moglabym patrzec na chlopaka, a co dopiero dzielic z Nim zycie- moze nie mam jeszcze dziecka dlatego podchodze do sprawy ciut inaczej niz Ty- rozumiem Cie calkowicie, ale dla mnie to poprostu nie bylo by to juz normalne zycie, tylko meczarnia, zarowno dla mnie a tym samym dla dziecka, ktore widzialo by wiecznie klococych sie rodzicow i ja bym odeszla