Chcę ale nie chcę :) Nie wiem czy się zdecyduję chociaż dobrze zniosłam pierwszą ciążę.

jeszcze do niedawna powiedziała bym stanowcze NIE, teraz nie wiem. Jak się przydaży to się nie obrażę, ale nie będe o to usilnie zabiegac

Jesli poprawiłaby mi sie sytuacja mieszkaniowa i finansowa to chciałbym trzecie, ale odstęp minium 4 lata.... co do porodu to jestem w miarę spokojna, bo wiem, że będę miała cc :)

i tak i nie. Zaraz po porodzie nie myślałam o tym. Po pobycie już jakis czas z Mały w domu stwierdziłam że na razie nie(nie wiąże się to z porodem a z tym że Mały-oczywiście jak to dziecko-jest bardzo wymagający i przebywając z nim 24 h/dobę jestem po prostu zmeczona i z drugim takim małuchem mogłabym siąść psychicznie, bez pomocy), a teraz po roku tak sobie czasami myślę że tak za 2-3 lata czemu nie.  Pierwsza ciąża była idealna, nic mnie niebolało i było super, czułam się rewelacyjnie, a poród? bóle parte 30 min i 15 min porodu-wymarzony poród-oczywiście bym sie obawiała że w drugiej juz tak kolorowo by nie było, wyobrazam sobie jak za pierwszy poród dostaję przy drugim w kośc, meczę się 40 godzin i cała ciążę przechodzę zle. Takie czasami mam myśli. A co do pytania to odp brzmi- może tak za dwa trzy lata. No i tez chodzi o finanse bo pracuję tylko mąż.

Nie chciałam, a będę miała. Ale teraz już wiem, że po tym porodzie też nie będę chciała :D

Tak, ale dopiero jak Marceli skończył rok to zaczęłam chcieć, wcześniej panika, strach, chciałam jedynaka :P

Jak tylko zaczęłam myśleć o tym, że chciałabym to jakoś tak samo zaczęło się robićm i teraz czekam sobie na kolejne, oczywiście z lekką dozą paniki nadal, ale to już całkowicie inna panika jak ta po porodzie..

jeszcze dwoje