Ciąża z 40tygodni.pl

Oj nie, dziecko szybko się uczy i ono poznaje na co moż esobie pozwolić.Moim błędem było to,że od urodzenia byłam ja czy mój luby koło niej jak tylko stękneła a teraz ma prawie 7mcy i wymaga non stop towarzystwa. Więc ona się bawi a ja zajmuję się swoimi sprawami.Jak się znudzi to oczywiście krzyk ale nie reaguję od razu.Owszem,pokaze się jej ale nie biegne na ratunek jak kiedyś,musi wyczuć,że nie ma tak łatwo :P

Jeśli np. sprzątam, to nie mam wyrzutów sumienia, bo robię to głównie dla niej, żeby nie żyła w kurzu i nie inhalowała się roztoczami. ;)

Zajmuję się dzieckiem 24 h na dobre i nie wyobrażam sobie latac na każde zakwilenie, mam go na oku i widze że nic mu sie nie dzieje. Gdybym obsesyjnie do niego chodziła to pewnie za rok nawet siku bym sama nie mogła iść zrobić. Krzywdy mu nie robie bo go widzę a swoje sprawy w domu tez muszę ogarnąć. NIe mam wyrzutów a jak mały mocno sie juz niecierpliwi i płacze to wtedy najpierw daję inna zabawkę a gdy już bardzo mocno krzyczy  podchodzę i biore go na rece i jest oki. Musze radzić sobie ze wszystkim i nie mogę się zadreczać że mały chwilkę postęka czy pokrzyczy, bo płaczem się nigdy nie zanosił.

Jak leży w łóźżeczku spokojnie i się bawi rączkami albo 'rozmawia' z pluszakami, mogę zająć się swoimi 'sprawami'. A sprzątam, zmywam itp. z reguły jak mały śpi ;)